Κατανόηση και ενσυναίσθηση για τους βιβλιοφάγους!

Είναι, ευτυχώς, απολύτως αυτονόητο ότι η διαφορετικότητα σε κάθε άνθρωπο δεν είναι απλώς δεδομένη αλλά δημιουργεί και μια ανεξάντλητη ποικιλία πλασμάτων. Το ίδιο φυσικά αφορά και τα ζώα, που έχουν ξεχωριστούς και μοναδικούς «χαρακτήρες» και κανένα δε μοιάζει με κανένα άλλο. Αυτό που όμως πραγματικά δεν περίμενα είναι να υπάρχει ένα κουνέλι που να αγνοεί τα καρότα, τα μαρούλια και τις πικραλίδες και μοναδική «τροφή» και έγνοιά του να είναι τα βιβλία. Και δεν τα ονειρεύεται μόνο, αλλά θέλει και να τα διαβάζει συνέχεια! Με άλλα λόγια, αυτός ο Ράλφι είναι ο διαφορετικότερος των διαφορετικών!

Για να δούμε σε ποιο σημείο έχει φτάσει η μανία του αρκεί να ρίξουμε μια κλεφτή ματιά στις λίστες του: υπάρχει η λίστα αυτών που έχει διαβάσει (όπως π.χ. Ο Φύλακας στο λαχανόκηπο ή Ο γύρος του λιβαδιού σε 80 ημέρες), των αγαπημένων του (όπως Τα απομεινάρια ενός μαρουλιού και Ο άνεμος στα λαγούμια), αυτών που πρέπει να διαβάσει σύντομα (όπως Τα κουνέλια που έβλεπαν τα τρένα να περνούν), προτάσεις βιβλίων για την μαμά (όπως τα Ανεμοδαρμένα καρότα), τον μπαμπά (όπως Ο καλός ο κακός και ο κούνελος) και τα αδέλφια του, χαμός! Εννοείται, βέβαια, πως όλα τα βαθμολογεί με καρότα.

Τι του αρέσει μέσα στα βιβλία; Να χάνεται στις ιστορίες τους, να μαθαίνει καινούργιες λέξεις. Πώς τα βρίσκει όλα αυτά τα βιβλία; Εδώ αρχίζει το πρόβλημα: αρχικά τρυπώνει στις κρεβατοκάμαρες των ανθρώπων και τα διαβάζει επί τόπου, αλλά σύντομα αρχίζει να τα παίρνει σπίτι του. Κόμικς, τσελεμεντέδες, λεξικά, μυθιστορήματα, ποιητικές συλλογές, όλα χωράνε στο σάκο και στο σπίτι του. Όλα καλά! Όλα καλά; Μπορούμε να παίρνουμε έτσι απλά τα βιβλία των άλλων χωρίς να τους ρωτάμε, χωρίς να συμφωνούν;

Σ’ ένα άλλο σπίτι υπάρχει ο Άρθουρ, ένα μικρό αγόρι που εξίσου λατρεύει το διάβασμα. Η βιβλιοθήκη του ξεχειλίζει βιβλία, ταξινομημένα ανά κατηγορίες – εδώ τα διαστημικά, εκεί τα τρομακτικά, παραπέρα ιστορίες με ζώα, με τέρατα, κλασική λογοτεχνία, βιβλία δραστηριοτήτων. Αλλά αρχίζει να παρατηρεί ότι στα ράφια άρχισαν να εμφανίζονται κενά, και να βρίσκει και μισοφαγωμένα καρότα και μουσκεμένα μαρουλόφυλλα. Αποφασίζει να παραμονεύσει με πλήρη εξοπλισμό αλλά μόλις προλαβαίνει να δει τον αστραπιαίο κούνελο. Ποιος να τον πιστέψει τώρα; Η μητέρα του εκθειάζει την φαντασία του, η δασκάλα του τον επαναφέρει στην τάξη, ακόμα και ο αστυφύλακας Παντλ ξεκαρδίζεται από την περιγραφή. Ο Άρθουρ χάνει την διάθεση για διάβασμα, βλέπει πως λείπει και το αγαπημένο του βιβλίο…

Όταν όμως ο Ράλφι εισχωρήσει στην βιβλιοθήκη του ίδιου του αστυφύλακα Παντλ και συλληφθεί επ’ αυτοφώρω, και όταν τελικά στην διαδικασία της αναγνώρισης στο αστυνομικό τμήμα πέσει στην παγίδα και αντί για τα μαρούλια γλυκοκοιτάξει τα βιβλία, τότε η σύλληψη είναι προ των πυλών. Αλλά ο Άρθουρ δεν είναι μόνο ένας πιστός της ανάγνωσης αλλά και της ενσυναίσθησης. Γνωρίζει καλά την λατρεία των βιβλίων και σκέφτεται ότι μπορεί να ξεπλέξει τον φοβισμένο Ράλφι. Έτσι όχι μόνο τον συγχωρεί αλλά και του γνωρίζει τον απόλυτο τόπο όπου μπορεί νόμιμα να διαβάζει βιβλία που δεν είναι δικά του: την βιβλιοθήκη! Σύντομα οι δυο τους θα γίνουν κολλητοί βιβλιοφάγοι και θα μοιράζονται αμέτρητα βιβλία.

Μπορούμε λοιπόν να κατανοούμε και να συγχωρούμε, αλλά και να γνωρίζουμε στον φίλο μας το σωστό και το δίκαιο. Μπορούμε να μοιραζόμαστε την αγάπη μας για τα βιβλία, και την δυνατότητα του δανεισμού. Μπορούμε, τέλος, να επισκεπτόμαστε το ιδανικό μέρος όπου μπορούμε να βρούμε, να ξεφυλλίσουμε, να διαβάσουμε και να δανειστούμε βιβλία: τις δημόσιες βιβλιοθήκες, γιατί, ως γνωστόν, τα βιβλία τους βιβλιοθηκών αυξάνονται και πληθύνονται και δεν εξαντλούνται ποτέ!

Εμφανώς ταλαντούχα, η Emily McKenzie, με βάση της το Εδιμβούργο, είναι ταυτόχρονα συγγραφέας μιας ιστορίας που απαιτεί λεπτότητα στο χειρισμό και ενσυναίσθηση στην αντιμετώπιση αλλά και εικονογράφος της, με χρώματα φωτεινά και πρόσωπα σχεδιασμένα με τον κατάλληλο τρόπο. Σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξή της (εδώ) εξομολογείται ότι ακόμα έχει στα ράφια του γραφείου της τα εικονογραφημένα βιβλία που διάβαζε μικρή και συχνά τα ξεφυλλίζει και εμπνέεται. Και, πράγματι, οι μορφές της εδώ μοιάζουν να αντανακλούν κάτι από την παλαιότερη πλην διαχρονική τέχνη της παιδικής σκιτσογραφίας.

Εκδ. Δεσύλλας, 2023, απόδοση: Αργυρώ Πιπίνη, σ. 38 [WANTED! Ralfy Rabbit, Book Burglar, 2015]

Δημοσίευση και στο Πανδοχείο των παιδιών, εδώ.