Πανδοχείο

 Το καμπανάκι της ρεσεψιόν χτυπάει στα πλήκτρα Lambrossss@gmail.com

Πανδοχεία και χάνια ανέκαθεν ασκούσαν πάνω μου ιδιαίτερη έλξη. Φυσικά τα γνώρισα μέσω λογοτεχνίας ή ως παλαιά, ερειπωμένα κτίσματα που μου «μιλούσαν». Πέρα από την ιδιάζουσα τοπογραφία τους με προσέλκυε το ότι αποτελούσαν τόπους συνεύρεσης ανθρώπων και ταξιδιωτών των οποίων οι δρόμοι μπορεί και να μην διασταυρώνονταν ποτέ.

Φαντάζομαι το δικό μου πανδοχείο σαν ένα χάνι φιλοξενίας των συγγραφέων που (με) ταξίδεψαν σε αμέτρητους μυθοπλαστικούς τόπους. Εφόσον δεν έχω πάψει να συνομιλώ μαζί τους, τώρα είναι σειρά μου να τους φιλοξενήσω, να επιλέξουν κάμαρα και θέα. Άλλωστε αγαπημένοι συγγραφείς πάντα με συμβουλεύουν… όχι μόνο με τις ίδιες τους τις λέξεις τους αλλά και ως περσόνες που συνοδοιπορούν στα διλήμματά μου. Συχνά μονολογώ π.χ. «τι θα έκανε σε αυτή την περίσταση ο Μπόρχες, ο Σίνγκερ, ο Κούντερα, ο Βιντάλ, ο Πεντζίκης, ο Μπακόλας, ο Θεοδωρίδης ή, έστω, οι χαρακτήρες τους»;

            Η αναγνωστική μου μανία ανέκαθεν μοιραζόταν ανάμεσα σε λογοτεχνία και επιστήμη, λόγω προτέρας τρικυμιώδους επιστημονικής πορείας (ως νομικού, ιστορικού, αρχαιολόγου και πανεπιστημιακού ερευνητή). Ευτυχώς ζω ακόμα σε μια χώρα που σε προσγειώνει από κάθε ερευνητικό όραμα και σε καθιστά ανεπιθύμητο λόγω υπερβολικών προσόντων μα μηδαμινών γνωριμιών. Την ευγνωμονώ! Τώρα μπορώ, επιτέλους, να βρεθώ μόνος, μαζί με εκείνους που δεν με απογοήτευσαν ποτέ: πεζογράφους και ποιητές. Δίπλα τους, δοκιμιογράφοι και κριτικοί λογοτεχνίας που εμπιστεύομαι. Αυτή είναι η πατρίδα μου, εδώ ζω τις πιο αξιοβίωτες στιγμές της πνευματικής μου ζωής. Ως εκπαιδευτικός πια, άλλωστε, η πρώτη μου έγνοια ως προς τους μαθητές μου, είναι η αγάπη κι η εξάσκηση της ανάγνωσης και της γραφής τους.

            Το Πανδοχείο δημιουργήθηκε για να καλύψει πολλές και διαφορετικές επιθυμίες: Να δημιουργήσω ένα αρχείο προσωπικών κειμένων (και από το ηλεκτρονικό περιοδικό www.mic.gr), να βασανιστώ ακόμα περισσότερο στην έκφραση και στη γραφή, να γευτώ την αισθητική κατάρτιση μιας σελίδας (με φωτογραφίες, σχέδια και εικόνες που σχετίζονται με το κείμενο), να εκφράσω τις ηδονές που ένοιωσα διαβάζοντας κάτι. Φυσικά η επικοινωνία με έτερους ομοιοπαθείς είναι πάντα επιθυμητή.

Το επίπεδο ενός μεγάλου ποσοστού της εγχώριας κριτικής και των βιβλιοφιλικών μπλογκς χαρακτηρίζεται, κατά τη γνώμη μου, από ιδιαίτερη ποιότητα. Τα δεύτερα δεν υποκαθιστούν την πρώτη, αλλά προσθέτουν νέα ύλη και διαφορετικές οπτικές γωνίες (πόσο μάλλον τη στιγμή που πολλές εφημερίδες μειώνουν τον σχετικό χώρο), διατηρώντας και στοιχεία «ερασιτεχνικού» αυθορμητισμού.

Ονειρεύομαι μια ζωή με περισσότερο ελεύθερο χρόνο, να μπορώ διαβάζω περισσότερους συγγραφείς, να έρχομαι σε επαφή με άγνωστά μου έργα. Δεν μπορώ να διανοηθώ μια ζωή χωρίς αναγνώσεις. Ο Μαρσέλ Ράιχ Ραντίνσκι στη βιογραφία του διηγείται πως, μόλις έμαθε την απέλασή του το 1939 από το τρίτο ράιχ, το πρώτο που τον απασχόλησε ήταν ποια βιβλία θα πάρει μαζί του στο τρένο. Και σε μια διαφορετικά τραγική στιγμή, ένας ήρωας του Βικτόρ Σερζ (Υπόθεση Τουλάγεφ), καταδικασμένος στο κελί του, σκέφτεται πως δεν θα ξαναδιαβάσει άλλο βιβλίο. Πόσο ταυτίστηκα…

Πλήρης λίστα των έντυπων και ηλεκτρονικών δημοσιεύσεων βλ. και στη σελίδα του Βιβλιονέτ, εδώ.

Μια άλλη παρουσίαση του Πανδοχείου διαβάστε εδώ και περισσότερες σκέψεις περί «βιβλιοφιλικών» ιστολογίων εδώ.

Και Πέντε Απαραίτητες Σημειώσεις

1.

Ο Πανδοχέας δεν είναι «κριτικός λογοτεχνίας» ή «βιβλιοκριτικός», άρα ούτε και το Πανδοχείο αποτελεί ιστοσελίδα λογοτεχνικής κριτικής. Θα προτιμούσαμε τον όρο «παρουσίαση» αν δεν είχε συνδεθεί κυρίως με σύντομα ή γενικά ή πρόχειρα ή απλώς ενημερωτικά κείμενα περί βιβλίων. Ας ορίσουμε λοιπόν τα δικά μας κείμενα μας ως συναισθηματικές εκφράσεις μιας απόλυτα προσωπικής πρόσληψης του εκάστοτε έργου. Γι’ αυτό και σπάνια θα διαβάσει κανείς στο Πανδοχείο κάποια αρνητική παρουσίαση. Η προσωπική μας θέση είναι πως ο χρόνος μας είναι ελάχιστος για να σπαταληθεί σε βιβλίο που δεν μας ελκύει, με έναν από τους δεκάδες τρόπους με τους οποίους μας ελκύει ένα βιβλίο. Όταν λοιπόν ένα λογοτέχνημα βιβλίο δεν μας ελκύει προτιμούμε να το αφήσουμε στην άκρη και να πάμε στο επόμενο – αρνητική κριτική δεν μπορεί να υπάρξει σε μισοδιαβασμένο βιβλίο.

2.

Το Πανδοχείο με χαρά δέχεται από συγγραφείς κάποιο βιβλίο που έχουν εκδώσει, τόσο για το ενδεχόμενο της «παρουσίασής» του, όσο και για χρήση του σε μελέτες που ετοιμάζονται όσον αφορά ειδικότερες θεματικές της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας. Όμως για κανένα από τα παραπάνω δεν μπορεί να δεσμευτεί. Είναι αδύνατον να υπάρξει δέσμευση για παρουσίαση, για πάρα πολλούς λόγους. Συνεπώς οιοσδήποτε επιθυμεί να στείλει το βιβλίο του υπό τον όρο της παρουσίασής του ας μην το κάνει.

3.

Παρακαλούνται επίσης τυχόν εγωπαθείς συγγραφείς ή συγγραφείς που αισθάνονται πως κάνουν το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο (ο οποίος περιστρέφεται αποκλειστικά γύρω από αυτούς) ή στις κοινωνικές τους συναντήσεις μιλούν αποκλειστικά γι’ αυτό, χωρίς να τους ρωτήσει κανείς, να μην έρθουν σε επαφή με το Πανδοχείο. Κινδυνεύουν να μην ασχοληθούμε με το βιβλίο τους (για τους προαναφερθέντες λόγους) και να μας κόψουν την καλημέρα, ως έγινε πολλάκις μέχρι σήμερα.

 4.

Ευχαριστώ θερμά για όλες τις προτάσεις συμμετοχής στις εκδηλώσεις παρουσίασης βιβλίων. Καθόσον δεν είμαι επαγγελματίας δημοσιογράφος ή «κριτικός» ούτε καν κριτικός, αλλά καθημερινώς εργαζόμενος σε χρονοβόρο, ψυχοφθόρο και κεφαλοφθόρο λειτούργημα, αδυνατώ να αφιερώσω τον ελάχιστο προσωπικό μου χρόνο σε αυτές. Προτιμώ αυτός να διοχετευτεί σε αναγνώσεις και επακόλουθες αναρτήσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που απέχω από τέτοιες συμμετοχές εδώ και τέσσερα χρόνια.

5.

Παρακαλείστε, τέλος, εξίσου θερμά τα προσωπικά σας μηνύματα να μην γράφονται στον δημόσιο χώρο των σχολίων, και σίγουρα όχι στο “about” αλλά να αποστέλλονται στο αναγραφόμενο μέιλ.

Έντυπες δημοσιεύσεις παρουσιάσεων βιβλίου βλ. στην πλευρική στήλη, υπό 0.2 «Συνεργασίες του Πανδοχέα».