Στο αίθριο του Πανδοχείου, 114. Αλεξάνδρα Μπακονίκα

Περί γραφής

Θα μας συνοδεύσετε ως την θύρα του τελευταίου σας βιβλίου;

Ο τίτλος του τελευταίου μου βιβλίου είναι «Το τραγικό και το λημέρι των αισθήσεων» εκδ. Σαιξπηρικόν, 2012. Αποτελείται από 39 ποιήματα ερωτικού και κοινωνικού περιεχομένου, όπου κυρίως θίγεται το θέμα του καταπιεστή και καταπιεζόμενου, του θύτη και του θύματος  στον έρωτα, την οικογένεια, την εργασία, τον κοινωνικό περίγυρο, τις φιλίες, το λογοτεχνικό σινάφι. Το πικρό κατακάθι που βγαίνει από τη συλλογή είναι η αφόρητη δυσκολία των ανθρώπινων σχέσεων, που έχει ως επακόλουθο την μοναξιά, την υπαρξιακή αγωνία, τα αδιέξοδα. Βέβαια, αυτή η σκοτεινή απόγνωση απαλύνεται κατά διαστήματα από τη θετική αύρα έντονα ηδυπαθών, ερωτικών ποιημάτων.

Θα μοιραστείτε μια μικρή παρουσίαση – εισαγωγή στο κάθε σας βιβλίο χωριστά (είτε σε μορφή επιγραμματικής παρουσίασης, είτε γράφοντας για το πότε, πώς, υπό ποιες συνθήκες και ποιους πόθους συνεγράφησαν);

«Ανοικτή γραμμή» εκδ. Διαγωνίου 1984…το έναυσμα ήταν η εκρηκτική ανάγκη για έκφραση σχετικά με θέματα μοναξιάς και αναζήτησης της ταυτότητας.

«Το γυμνό ζευγάρι» εκδ. Διαγωνίου 1900…εμπεριέχει τα συναισθήματα που αποκόμισα από έναν σφοδρό έρωτα.

«Θείο κορμί» εκδ. Διαγωνίου 1994…ένας καταιγισμός ποικίλων ερωτικών εμπειριών.

«Παρακαταθήκη ηδυπάθειας» εκδ. Εντευκτηρίου 2000

«Πεδίο πόθου» εκδ. Μεταίχμιο…..η περαιτέρω διερεύνηση του ερωτικού και σεξουαλικού ενστίκτου.

«Ηδονή και εξουσία» εκδ. Μεταίχμιο….. ποιήματα για τον έρωτα, τη βία, την καταπίεση, τις σχέσεις εξουσίας.

Έχετε γράψει σε τόπους εκτός του γραφείου σας/σπιτιού σας;

Ναι, βέβαια, μου έρχονται ως έμπνευση της στιγμής στίχοι στα πιο απίθανα μέρη, όπως σε λεωφορεία, τραίνα, βαπόρια, στο δρόμο, σε ξενοδοχεία, καφετέριες, ταβέρνες, παραλίες,  εκδρομές, μπαρ, βόλτες, οπουδήποτε μπορεί να βρεθεί κανείς. Τα απομνημονεύω και στη συνέχεια τα καταγράφω σε χαρτί στο γραφείο μου.

Σας ακολούθησε ποτέ κανένας από τους ήρωες των βιβλίων σας; Μαθαίνετε τα νέα τους;

Ναι, με απασχολούν οι ήρωες των ποιημάτων μου, είτε εξακολουθώ να τους συναναστρέφομαι, είτε όταν ακούω νέα τους, είτε όταν τους φέρνω νοσταλγικά στο μυαλό μου. Οι ήρωες των ποιημάτων μου είναι κάτι σαν εμμονή στο μυαλό μου.

Ποιος είναι ο προσφιλέστερός σας τρόπος συγγραφής; Πώς και πού παγιδεύετε τις ιδέες σας;

Γράφω τα ποιήματα όταν με κεντρίζει μια βαθιά συγκίνηση, ένα συνταρακτικό συναίσθημα, κάτι σαν μια αποκαλυπτική αλήθεια, που βγαίνει από το σκοτεινό υποσυνείδητο.

Εργάζεστε με συγκεκριμένο τρόπο; Ακολουθείτε κάποια ειδική διαδικασία ή τελετουργία; Επιλέγετε συγκεκριμένη μουσική κατά την γραφή ή την ανάγνωση; Γενικότερες μουσικές προτιμήσεις;

Βυθίζω τον εαυτό μου στο καυτό συναίσθημα που με κυριεύει και προσπαθώ να το εκφράσω με την πύρινη, εκτυφλωτική δύναμη και λάμψη του. Επειδή αυτή η καταβύθιση απαιτεί φοβερή αυτοσυγκέντρωση, αποφεύγω τελείως κάθε μουσικό ήχο. Μουσική για μένα είναι να εκφράσω με λέξεις τη μαγεία των συναισθημάτων που με κατακλύζουν.

Ποιες είναι οι σπουδές σας και πώς βιοπορίζεστε; Διαπιστώνετε κάποια εμφανή απορρόφηση των σπουδών και της εργασίας σας στη γραφή σας (π.χ στην θεματολογία ή τον τρόπο προσέγγισης);

Φοίτησα στην Ιατρική σχολή του ΑΠΘ, νωρίς όμως εγκατέλειψα τις σπουδές μου. Έχοντας πτυχίο επάρκειας στην Αγγλική γλώσσα δίδαξα επί σειρά ετών σε ιδιωτικά φροντιστήρια. Έχω αντλήσει πολλά θέματα και εμπειρίες από την επαγγελματική μου ζωή για να γράψω ποιήματα. Το γεγονός ότι εργάστηκα μου έδωσε μια άλλη, ευρύτερη προοπτική, με εμπλούτισε σαν άνθρωπο, με προσγείωσε. Δεν έμεινα κλεισμένη την ασφάλεια ενός γυάλινου πύργου, μακριά από τις τόσες δυσκολίες του μόχθου και της σκληρής πραγματικότητας.

Με ποια επίθετα και ποιες λέξεις γενικότερα θα περιγράφατε την ποίησή σας;

Άμεση, λιτή, εξομολογητική, τολμηρά ερωτική, αιχμηρή και διεισδυτική σε σχέσεις εξουσίας, βίας, προδοσίας ,εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, δραματικά υπαρξιακή.

Γράψατε ποτέ πεζογραφία – κι αν όχι, για ποιο λόγο;

Όχι δεν έγραψα πεζογραφία. Με θέλγουν  οι συνταρακτικά έντονες στιγμές, θηρεύω την απέραντη ομορφιά τους ή την απέραντη σκοτεινότητά τους, που διαμορφώνει με καταλυτική δύναμη τη ζωή μας. Αυτή την τρομακτική ένταση των στιγμών μπορώ να την αποδώσω καλύτερα μέσα από τον συμπυκνωμένο λόγο της ποίησης, γι’ αυτό και μένω στην ποίηση.

Αν είχατε σήμερα την πρόταση να γράψετε μια μονογραφία – παρουσίαση κάποιου προσώπου της λογοτεχνίας ή γενικότερα ποιο θα επιλέγατε;

Θα επέλεγα τον Στρατή Δούκα και το αριστούργημά του «Η ιστορία ενός αιχμαλώτου».

Τι γράφετε τώρα;

Γράφω την επόμενη ποιητική μου συλλογή, στην οποία σκέπτομαι να δώσω τον τίτλο «Πέρα από τα όρια», γιατί καταγράφει ακραίες καταστάσεις ερωτικής λαγνείας, μοναξιάς, ανταγωνισμού, προδοσίας, οίκτου, ενοχής, αγωνίας για τη φθορά και το θάνατο.

Ποια η θέση της ποίησης σε τόσο δραματικές συγκυρίες; Πώς μπορεί να υπάρξει διάθεση ποιητικής ανάγνωσης ή και γραφής σε οριακές περιόδους;

Δραματικές συγκυρίες πάντα υπάρχουν. Η Μικρασιατική Καταστροφή, οι δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι, η Κατοχή, ο Εμφύλιος ήταν τραγικές εποχές για τη χώρα μας. Κι όμως η ποίηση μέσα σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς άνθησε και μεγαλούργησε με τα  ονόματα των πιο διακεκριμένων ποιητών. Εκφράζουμε τον βαθύτερο εαυτό μας με την τέχνη της ποίησης και δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγαλλίαση. Η στενή συνάφεια με τα κρυφά και σκοτεινά μέρη του εσώτερου εαυτού μας, πέρα από την αισθητική ευχαρίστηση, οδηγούν στον λαμπρό χώρο της αυτογνωσίας. Πιστεύω ότι και σε οριακές καταστάσεις η ανάγκη για έκφραση μέσα από την τέχνη θα συνεχίζει να υπάρχει.

Περί ανάγνωσης

Αγαπημένοι σας παλαιότεροι και σύγχρονοι συγγραφείς.

Α. Παπαδιαμάντης, Κ. Καβάφης, Γ. Ιωάννου, Στ. Δούκας, Δ. Χατζής, Ντ. Χριστιανόπουλος, Θ. Βαλτινός, Δ. Δημητριάδης, Β. Ραπτόπουλος.

Αγαπημένος ή/και ζηλευτός λογοτεχνικός χαρακτήρας.

Ο ήρωας στο διήγημα του Παπαδιαμάντη «Έρωτας στα χιόνια».

Τι διαβάζετε αυτό τον καιρό;

Το βιβλίο του Δημήτρη Δημητριάδη «Περί πίστεως»

Διαβάζετε λογοτεχνικές παρουσιάσεις και κριτικές; Έντυπες ή ηλεκτρονικές; Κάποια ιδιαίτερη προτίμηση στις μεν ή (και) στις δε;

Διαβάζω έντυπες και ηλεκτρονικές, με περισσότερη προτίμηση στις πρώτες.

Θα μας γράψετε κάποια ανάγνωση σε αστικό ή υπεραστικό μεταφορικό μέσο που θυμάστε ιδιαίτερα;  [μέσο – διαδρομή – βιβλίο – λόγος μνήμης]

Το ποίημά μου «Λεωφορείο μακρινών διαδρομών» από τη συλλογή «Θείο κορμί»

Καθόμουν, κι όπως περνούσε
απ’ το στενό διάδρομο για να βρει θέση,
με το πόδι του με ζούληξε στο χέρι.
Όσα ερωτικά μηνύματα
περνούν με χίλιες λέξεις, τώρα περνούσαν
με το ζούληγμα, που ήταν επίμονο
παρακλητικό-
κι όλο το σφρίγος
του νεανικού κορμιού του μεταδόθηκε.

Περί αδιακρισίας

Παρακολουθείτε σύγχρονο κινηματογράφο ή θέατρο; Σας γοήτευσε ή σας ενέπνευσε κάποιος σκηνοθέτης, ταινία, θεατρική σκηνή;

Ναι παρακολουθώ, όμως περισσότερο κινηματογράφο. Με γοήτευσαν τα έργα των Φελλίνι, Μπερτολούτσι, Μπονουέλ, Χάνεκε, Ταραντίνο, Κιούμπρικ, Παζολίνι.

Από το θέατρο τα έργα των Α. Τσέχωφ και Τ. Ουίλιαμς.

Οι εμπειρίες σας από το διαδικτυώνεσθαι;

Πολύ θετικές, εμπλούτισα την ενημέρωση και τις γνώσεις μου.

Αν κάποιος σας χάριζε την αιώνια νιότη με αντίτιμο την απώλεια της συγγραφικής ή αναγνωστικής σας ιδιότητας, θα δεχόσασταν τη συναλλαγή;

Όχι, δεν θα το δεχόμουν, γιατί η συγγραφική τέχνη είναι η ίδια η ζωή μου.