Πανδοχείο

Περί γραφής

Θα μας συνοδεύσετε ως την θύρα του τελευταίου σας βιβλίου;

Το τελευταίο μου βιβλίο κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2012 από τις εκδόσεις Μεταίχμιο και με τίτλο: Πλωτά νησιά. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα στο οποίο κάποιος συγγραφέας, αφού πρώτα εκδώσει βιβλίο στο οποίο περιγράφει ένα θαλασσινό ταξίδι, προσπαθεί έπειτα να προσαρμόσει την πραγματικότητα στα μέτρα των κειμένων του οργανώνοντας μια νυχτερινή κρουαζιέρα με τον ίδιο προορισμό.

Θα μοιραστείτε μια μικρή παρουσίαση – εισαγωγή στο κάθε σας βιβλίο χωριστά (είτε σε μορφή επιγραμματικής παρουσίασης, είτε γράφοντας για το πότε, πώς, υπό ποιες συνθήκες και ποιους πόθους συνεγράφησαν);

Έγραφα από πολύ μικρός, αλλά καθυστέρησα να εκτεθώ. Το πρώτο μου βιβλίο ήταν το 1995 μια ποιητική συλλογή μα τίτλο: Αγκαλιάζεις τον άνθρωπο αν αγγίξεις τη θάλασσα. Το 1999 κυκλοφόρησε μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο: Των Κεκοιμημένων, όπου στις σελίδες του συνυπάρχουν όνειρα και πραγματικότητα, παρελθόν και παρόν, ζωντανοί και πεθαμένοι. Για το βιβλίο αυτό τιμήθηκα με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου του περιοδικού Διαβάζω.

Έπειτα από δύο χρόνια εκδόθηκε το πρώτο μου μυθιστόρημα, ο τίτλος του: Σπάνια χιονίζει στα νησιά, που μέσα από την ιστορία δύο φίλων και τριών γυναικών εστιάζει στην διαδικασία της γραφής. Το 2003 είχε σειρά μια καινούργια συλλογή διηγημάτων κάτω από τον τίτλο: Της Σαλονίκης μοναχά, με οκτώ ιστορίες, δύο παραμύθια και ένα όνειρο, που διαδραματίζονται στην Θεσσαλονίκη. Ακολούθησε το 2005 το δεύτερό μου μυθιστόρημα με τίτλο: Στα ψέματα παίζαμε! Διαπραγματεύεται την ιστορία μιας παρέας κατά τη διάρκεια του τελευταίου τετάρτου του 20ού αιώνα.

Το 2007 κυκλοφόρησε το προτελευταίο μυθιστόρημά μου με τίτλο: Τηλέμαχου Οδύσσεια, όπου ιστορούνται οι περιπέτειες και ο βίος ενός ιδιόρρυθμου, όσο και ξεχωριστού Λευκαδίτη. Και η μέχρι τώρα συγγραφική μου παραγωγή ολοκληρώνεται, όπως είπαμε και προηγουμένως, με τα Πλωτά Νησιά. Από τα βιβλία μου το Σπάνια Χιονίζει Στα Νησιά μεταφράστηκε στα ιταλικά, επίσης το Στα ψέματα παίζαμε! καθώς και το Τηλέμαχου Οδύσσεια μεταφράστηκαν στα Σερβικά.

Έχετε γράψει σε τόπους εκτός του γραφείου σας/σπιτιού σας;

Όχι. Γράφω μόνο στο σπίτι μου, στο γραφείο μου. Δε βολεύομαι αλλού και δεν δοκίμασα ποτέ να γράψω σε άλλον τόπο και πολύ περισσότερο σε δημόσιο χώρο.

Σας ακολούθησε ποτέ κανένας από τους ήρωες των βιβλίων σας; Μαθαίνετε τα νέα τους;

Οι ήρωες και οι χαρακτήρες των βιβλίο μου με απασχολούν, με ακολουθούν και με προβληματίζουν κατά τη διάρκεια της γραφής. Έχουμε και εκείνοι παρελθόν, την ιστορία τους, συμπεριφορές και αντιλήψεις που δεν συμπίπτουν αναγκαστικά με αυτές του συγγραφέα. Στάση ζωής, απόψεις και εμπειρίες που καθοδηγούν τη δράση τους. Δεν υπακούουν πάντα, ξεφεύγουν και ενεργούν αυτόβουλα. Δεν εξαρτάται απόλυτα ένας μυθιστορηματικός ήρωας από τον δημιουργό του. Μόλις τυπωθεί το βιβλίο όμως, ξεθωριάζουν και μένει μόνο η ανάμνησή τους.

Ποιος είναι ο προσφιλέστερός σας τρόπος συγγραφής; Πώς και πού παγιδεύετε τις ιδέες σας;

Στην πεζογραφία χρειάζεται μνήμη, φαντασία και παρατηρητικότητα. Καταγράφω στο μυαλό και έπειτα στο χαρτί εικόνες, περιστατικά, ιστορίες που άκουσα ή σκέφτηκα. Οι περισσότερες καταγραφές δεν καταφέρνουν να με συγκινήσουν, ωστόσο κάποιες από αυτές, έπειτα από καιρό με αγκιστρώνουν και με κινητοποιούν. Κατά κανόνα το τελικό αποτέλεσμα ελάχιστη σχέση έχει με το αρχικό ερέθισμα.

Εργάζεστε με συγκεκριμένο τρόπο; Ακολουθείτε κάποια ειδική διαδικασία ή τελετουργία; Επιλέγετε συγκεκριμένη μουσική κατά την γραφή ή την ανάγνωση; Γενικότερες μουσικές προτιμήσεις;

Συνήθως η πρώτη γραφή των κειμένων γίνεται στο χαρτί – μου είναι πιο εύκολο και οικείο. Από τη δεύτερη επεξεργασία και μετά χρησιμοποιώ τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Τις περισσότερες φορές γράφοντας ακούω κλασική μουσική.

Ποιες είναι οι σπουδές σας και πώς βιοπορίζεστε; Διαπιστώνετε κάποια εμφανή απορρόφηση των σπουδών και της εργασίας σας στη γραφή σας (π.χ στην θεματολογία ή τον τρόπο προσέγγισης);

Είμαι συνταξιούχος εκπαιδευτικός, δούλεψα σε γυμνάσια και λύκεια. Όλα αυτά τα χρόνια μοίραζα την ημέρα μου ανάμεσα στη δουλειά και στο γράψιμο, τα τελευταία χρόνια έχω την πολυτέλεια να ασχολούμαι μόνο με το γράψιμο. Κάποια διηγήματά μου και ορισμένες σκηνές ή κεφάλαια μυθιστορημάτων αγγίζουν την σχολική πραγματικότητα.

Γράψατε ποτέ ποίηση – κι αν όχι, για ποιο λόγο;

Όπως ανέφερα σε μια προηγούμενη ερώτηση, το πρώτο μου βιβλίο ήταν μια ποιητική συλλογή, όπως επίσης και η πρώτη μου εμφάνιση σε λογοτεχνικό περιοδικό έγινε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 πάλι με ποιήματα.

Αν είχατε σήμερα την πρόταση να γράψετε μια μονογραφία – παρουσίαση κάποιου προσώπου της λογοτεχνίας ή γενικότερα ποιο θα επιλέγατε;  

Αγαπώ τη λογοτεχνία και μου αρέσει να γράφω ιστορίες, διηγήματα ή μυθιστορήματα. Δεν είμαι θεωρητικός της λογοτεχνίας, κοινωνιολόγος ή ιστορικός και δεν έχει ποτέ περάσει από το μυαλό μου να ασχοληθώ συγγραφικά με κανένα άλλο είδος.

Τι γράφετε τώρα;

Τα τελευταία τρία χρόνια με απασχολεί ένα μυθιστόρημα. Διαπραγματεύεται τη φθορά (σωματική και πνευματική), τις διαψεύσεις των ονείρων, το ξέφτισμα των σχέσεων.

Περί ανάγνωσης

Αγαπημένοι σας παλαιότεροι και σύγχρονοι συγγραφείς.

Μου αρέσουν και ξαναδιαβάζω με κάθε ευκαιρία Όμηρο, Παπαδιαμάντη και Μπόρχες.

Αγαπημένα σας παλαιότερα και σύγχρονα βιβλία.

Με συγκινούν οι Ρώσοι κλασικοί και ο μαγικός ρεαλισμός των Νοτιοαμερικανών.

Αγαπημένα σας διηγήματα.

Κυρίως κείμενα των Παπαδιαμάντη, Τσέχωφ, Μπόρχες, Γονατά και Μητσάκη.

Τι διαβάζετε αυτό τον καιρό;

Ασχολούμαι με κάποια κείμενα από τα Δοκίμια του Μπόρχες .

Διαβάζετε λογοτεχνικές παρουσιάσεις και κριτικές; Έντυπες ή ηλεκτρονικές; Κάποια ιδιαίτερη προτίμηση στις μεν ή (και) στις δε;

Διαβάζω όσες κριτικές με ενδιαφέρουν χωρίς διάκριση αν είναι έντυπες οι ηλεκτρονικές.