Πανδοχείο

…και η συμμορία του μονόφθαλμου τυφλοπόντικα

Θίασος ’81

Δυο λαλίστατα μυρμήγκια μαζεύουν και μαζεύουν και μαζεύουν όχι ένα ούτε δυο αλλά σαράντα σπόρους ροδιού για το χειμώνα ενώ ένα χαμογελαστό τζιτζίκι παραδίπλα απορεί κι ομολογεί: Και μόνο που τα βλέπω παθαίνουν υπερκόπωση τα μάτια μου. Αυτός είναι αοιδός σωστός και τραγουδοποιός χαρωπός, ικανός να σκαρώσει στο άψε σβήσε τραγούδι για τους πάντες.  Εδώ ο παραδοσιακός μύθος του τζίτζικα και του μέρμηγκα δεν έχει την καθιερωμένη, διδακτική εξέλιξη, αλλά ανατρέπεται σε μια εναλλακτική εκδοχή που όλοι σκεφτόμασταν μικροί: μήπως και το να αποταμιεύεις σ’ όλη σου τη ζωή σε στερεί ακριβώς από αυτή; Ή όπως τραγουδά ο τζίτζικας στο πρώτο ρεφραίν που εμπνέεται από τους εργατικότατους μέρμηγκες: Να Τζι Κανείς ή Να Μη Τζι;

Τα μυαλά σου και μια ψείρα του απαντούν εκείνοι και συνεχίζουν να ξεχειλίζουν το κίτρινο μονόκυκλο, δίνοντας ραντεβού για το χειμώνα, βέβαιοι πως αν κάποιος χρειαστεί τον άλλον, αυτός θα είναι ο τζίτζικας. Απ’ τα μέρη περνούν δυο τροφαντές κότες, ένας ντελάλης σκύλος κι ένας μονόφθαλμος τυφλοπόντικας με την ασύλληπτη συμμορία του αλλά κι ένας δαιμόνιος κυνηγός ταλέντων. Ο τελευταίος, μια απολαυστική γοτθική φιγούρα, έχει ήδη εντοπίσει τις φωνητικοσυνθετικές ικανότητες του τζιτζικιού και θέλει να τον μεταλλάξει σε σούπερ σταρ του ζωολογικού στερεώματος. Ο ίδιος άλλωστε καθιέρωσε τον Λάρι το μουλάρι και τον Συλβέστρο τον Αστακό Μαέστρο, όχι αστεία. Απ’ όλα αυτά τα άσματα, γκαρίσματα, βελάσματα ο φαντασιώδης ιμπρεσάριος μπορεί να βγάλει θαύματα: τζιτζιβιάσου για ν’ αλλάξει η θωριά σου! Το συμβόλαιο είναι ακαταμάχητο και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων γρύλο μπάτλερ, λιμπελούλα καμαριέρα και προσωπικό πεταλωτή κι ο Τζιμ Τζιτζερόμ είναι πλέον έτοιμος για τα φώτα της σκηνής.

Αλλά ο αιωνόβιος χειμώνας έχει αρχίσει και τα μυρμήγκια αντιλαμβάνονται πως δεν αρκεί μόνο η μάσα στη ζωή. Στο χειμερινό τους καταφύγιο βασιλεύει η ανία και λείπει η διασκέδαση. Ακόμα κι αν έξω βρέχει, η έλλειψη των φίλων είναι πολύ πιο δυσβάσταχτη. Η είδηση της συναυλίας του Τζιμ τους δίνει νόημα κι είναι έτοιμοι να ανταλλάξουν ένα μεγάλο μέρος των αποταμιευμένων σπόρων με το πολυπόθητο εισιτήριο. Ο μονόφθαλμος τυφλοπόντικας θα εκμεταλλευτεί την κοσμοσυρροή έξω από τη συναυλία και θα κλέψει τα ρόδια. Αλλά εκείνα τα ρόδια ήταν ωραία και μεγάλα, λίγο αλλιώτικα από τ’ άλλα: αποτελούσαν την τελευταία λέξη στην κηπουρική, ήταν δηλαδή μεταλλαγμένα. Τα διαφήμιζε το κοτοπόλιταν, τα υποστήριζε το ένα μυρμήγκι και τώρα κάποιοι θα την πληρώσουν! Ωραία θα ήταν να γέμιζαν οι αλάνες αρακά και μελιτζάνες αλλά τι είδους;

Ο «ποιητής παραμυθιών» και  «μαιτρ ανατροπών» Εύγε – Ευγένιος χρωματίζει ένα ακόμα παραμύθι που αλληγορίζει χωρίς ν’ αλλοιθωρίζει. για την φιλία και την υπεροψία, την άκυρη ζωή χωρίς τέχνη και μουσική, τις χαρές της συνύπαρξης και των φυσικών τροφών. Η ωραία μουσική της σκηνικής περιπέτειας είναι εμφανής από τα πρώτα δευτερόλεπτα (Γιάννη Ζουγανέλη υπογράφοντος) ιδίως στο τραγούδι που τιτλοφορεί το έργο αλλά σε μια σειρά ακόμα τραγουδιών που χαρακτηρίζουν όλη την παράσταση ιδίως στο πρώτο μέρος [το δισκάκι διανέμεται μαζί με το πρόγραμμα]. Στο τέλος όλα τα ζώα ενώνονται στο δικό τους σούπερ γκρουπ και στη δική τους νέα γνωστική φιλία. Άρα: Να τζι κανείς, να τζει!

Σκηνοθ. Νανά Νικολάου, μουσ. Γιάννης Ζουγανέλης, σκην. – κοστ.: Λαμπρινή Καρδαρά, χορογρ. Αρετή Μώκαλη, φωτ.: Μελίνα Μάσχα, βοηθ. σκηνοθ.: Πελαγία Αγγελίδου. Παίζουν, αυτοσχεδιάζουν, χορεύουν, τραγουδούν και μας ρωτάνε στα ίσια οι: Πελαγία Αγγελίδου, Γιάννης Πολιτάκης, Θοδωρής Πετρόπουλος, Δημήτρης Μόσχος, Δημήτρης Γαλάνης, Στάλλα Μαγγανά, Θοδωρής Αρεστός. / Λεωφ.Αλεξάνδρας 74/ 210-6424414 και 210-6424424 / Κυριακές 12:00 / 90΄ (με το διάλειμμα).