Orianne Lallemand – Ο Λύκος Ζαχαρίας θέλει να γίνει αρχηγός του δάσους

Η δημοκρατία του δάσους

Όπως έγραφα και στην παρουσίαση ενός άλλου βιβλίου του Λύκου Ζαχαρία, απ’ όλους τους σειριακούς ήρωες εικονογραφημένων βιβλίων που διάγουν βίο περιπετειώδη μέσα στα δεκάδες επί δεκάδων βιβλία του Πανδοχείου των Παιδιών, πρώτος και αδιαφιλονίκητος αυτός έχει επάξια κερδίσει την αγάπη μας. Πώς να μην αισθανόμαστε φίλοι του  όταν πάντα επιδεικνύει όλες τις όψεις μιας ανθρώπινης, συγνώμη, λυκίσιας γκάμας συναισθημάτων; Και όλα αυτά τα μαθήματα τα μοιράζεται με την συντροφιά του, πέντε ξεχωριστούς και διαφορετικούς λύκους, συν την εκλεκτή χιονανθρωπούλα των Ιμαλαΐων δεσποινίδα Τιτί και τον πάντα διαβασμένο και προσγειωμένο καθηγητή Κουκουβάγια. Είτε «χάνει» είτε «κερδίζει», είτε γίνεται το χατίρι του είτε όχι, ο λυκάκος γίνεται πάντα καλύτερος και μαζί του η συντεχνία του κι εμείς.

Όμως ακριβώς επειδή πρόκειται για μια συντροφιά φίλων, πάντα θα προκύπτουν θέματα που μπορεί να δυναμιτίσουν το κλίμα. Ποιος θα επιλέξει το παιχνίδι της ημέρας; Σε μια οποιαδήποτε αναγκαστική επιλογή ποια άποψη θα επικρατήσει; Η αφορμή ήδη ακούγεται δυνατά έξω από το παράθυρό του κι αυτή τη φορά δεν είναι άμεσα εμπλεκόμενος. Ο Παναγής και ο Τζιμ διαφωνούν καθέτως ως προς την χρήση ενός ανοιχτού χώρου. Να γίνει γήπεδο για αθλήματα ή βρίσκεται κοντά σε σπίτι και θα ενοχλεί; Η παρέμβαση του Ζαχαρία αποκαλύπτει την ανάγκη ενός τρόπου επίλυσης ανάλογων ζητημάτων και ο καθηγητής Κουκουβάγιας, αντιλαμβανόμενος την σοβαρότητα της κατάστασης,  προτείνει την οργάνωση και διενέργεια εκλογών!

Να μια μεγάλη ευκαιρία για τους ενοίκους του δάσους, να θέσουν υποψηφιότητα αλλά και να παρουσιάσουν το πρόγραμμά τους. Και τι δεν τάζουν οι υποψήφιοι αρχηγοί: νεροτσουλήθρα στη λίμνη, υπαίθριες συναυλίες, φύτευση λουλουδιών και λαχανικών, καθημερινές τελετουργίες, προσθήκη χιονιού. Ακολουθούν δημόσιες συζητήσεις και η εκλογική διαδικασία υπό το άγρυπνο μάτι του Κουκουβάγια. Ο Ζαχαρίες υπερτερεί των άλλων και προεδρεύει στο πρώτο Συμβούλιο του Δάσους, μοιράζοντας όμως εργασίες με μάλιστα με αυταρχικό τρόπο, με αποτέλεσμα οι συνεργάτες λύκοι να μην ανέχονται την συμπεριφορά και να αποχωρούν. Για άλλη μια φορά ο σοφός καθηγητής Κουκουβάγιας σπεύδει να τον συμβουλεύσει: ένας καλός αρχηγός πρέπει να ελέγχει τον εαυτό του, και, το βασικότερο, δεν δίνει μόνο διαταγές αλλά ακούει όλες τις απόψεις. Όμως εκείνος φτάνει στο άλλο άκρο, τους αφήνει κάθε πρωτοβουλία και πάει να διασκεδάσει. Πάλι λάθος! Τελικά όλοι καταλήγουν σ’ έναν θεαματικότατο χορό μεταμφιεσμένων και στην διαπίστωση πως ο αρχηγός τους υπάρχει ήδη και δεν είναι άλλος από τον πάντα ψύχραιμο φτερωτό καθηγητή.

Έτσι, χάρη στην πάντα πολύχρωμη περιπέτεια της συντροφιάς των λύκων, κάθε νεαρός αναγνώστης μυείται σε θέματα που θα αφορούν από την πιο μικρή του παρέα μέχρι τις μεγαλύτερες κοινότητες στις οποίες θα αποτελέσει μέλος. Ποιος παίρνει τις αποφάσεις και με ποιο τρόπο επιλέγεται; Πώς ασκείται η δημοκρατία, πώς δικαιώνεται η πλειοψηφία αλλά και πως εισακούεται η μειοψηφία; Υπάρχουν συγκεκριμένες συμπεριφορές που οφείλουμε να επιδεικνύουμε στους άλλους κατά την άσκηση των πολιτικών μας καθηκόντων; Ποιες αρμοδιότητες έχει ο αρχηγός και πώς καταμερίζονται οι ευθύνες; Η δημοκρατία του δάσους μας δείχνει τον δρόμο!

Εικονογράφος: Eleonore Tullier

Εκδ. Παπαδόπουλος, 2023, σελ. 44, μτφ. Σοφία Παλάκη [Le loup qui devenait chef de la forêt, 2022]

Ηλικίες: 3+

Κι άλλος λύκος κι άλλοι λύκοι, εδώ.

Δημοσίευση και στο Πανδοχείο των παιδιών, εδώ.