Εlisenda Roca – Εσύ κι εγώ

Μιλώντας στο αδελφάκι που έρχεται

Έχουμε συνηθίσει τα βιβλία που καταπιάνονται με το θέμα της άφιξης ενός νέου μέλους σε μια οικογένεια, να μιλούν περισσότερο για το αίσθημα του θυμού και της ζήλιας που γεννιούνται στα μεγάλα αδερφάκια και που οι γονείς καλούνται να διαχειριστούν. Στο βιβλίο των Roca & Guridi όμως η ιστορία δεν αφορά αποκλειστικά αυτά – αλλού εστιάζει. Είναι λοιπόν ένα αγόρι που βλέπει τους γονείς του έρχονται με χαμόγελο ως τα αυτιά και το τάμα ενός δώρου: την καινούργια του ιδιότητα ως μεγάλου αδελφού ενός πλάσματος που ήδη βρίσκεται στον δρόμο. Ένας κυκεώνας συναισθημάτων έχει μόλις ξεσπάσει. Πρώτα καταφτάνουν η χαρά και η ανυπομονησία για το νέο μέλος της οικογένειας αλλά κι ένας ενθουσιασμός άγνωστος και οπωσδήποτε δημιουργικός σε σημείο να εκκινήσει μια αφήγηση – και είναι η δική του αφήγηση μιας ιστορίας με πρωταγωνιστές τους δυο τους, ένα παραμύθι αληθινό και έτοιμο να συμβεί.

Βέβαια οι ερωτήσεις και οι εικασίες σχετικά με το φύλο, την εμφάνιση ή την άφιξή του δίνουν και παίρνουν. Με ποιον ταχυδρομικό τρόπο θα καταφτάσει, με ποιον θα μοιάσει; Πώς θα είναι το σώμα του, πώς το πρόσωπό του; Σχεδιάζει το δωμάτιό του, υπολογίζει τα παιχνίδια που θα του χαρίσει, ετοιμάζεται για την μοναδική αδελφική σχέση. Κάθε σκέψη και πράξη είναι φορτισμένες με αγάπη για τον ερχόμενο. Αναρωτιέται για τις στολές με τις οποίες θα μεταμφιεστούν τις Απόκριες και ετοιμάζει την δική του· προσπαθεί να μαντέψει το χρώμα που θα διάλεγε για το δωμάτιό του και τελικά αποφασίζει να μπουν όλα μέσα· παρατηρεί τα μικροσκοπικά ρούχα που θα τού φορέσει, χωρίς να θυμάται πώς κάποτε χωρούσε κι αυτός σε ανάλογο χώρο. Θέλει ακόμα και να τον προετοιμάσει για την νέα του καθημερινότητα: πολύωροι ύπνοι, ποικίλες τροφές και γεύσεις και φυσικά παιχνίδια, πολλά παιχνίδια, που ευγενικά, μάλιστα, του ζητάει να τον αφήνει να παίζει κι αυτός, με την υπόσχεση να μην τα χαλάσει.

Αλλά μια δεύτερη υπόσχεση φανερώνει την αγάπη που έχει ήδη μέσα του ο μεγάλος αδελφός για το νέο αδελφάκι: θα του μάθει όλα τα παιχνίδια που γνωρίζει, καθιστώντας τον «παιχνιδομαθητή» του και θα είναι δίπλα του, προστάτης και συμπαίκτης. Κι ακριβώς στο κορύφωμα των συναισθημάτων έρχονται και τα αντίθετά τους, που εκφράζονται με μεγάλη ειλικρίνεια. Το μωρό έχει ήδη γεννηθεί, οι πρώτες μέρες έχουν περάσει κι αυτός νοιώθει κάτι παράξενο: όλοι παρατηρούν και μιλούν γλυκά στο βρέφος κι αυτός είναι σα να μην υπάρχει. Έτσι θα συμβαίνει εις το εξής; Οι μεγάλοι διακρίνουν την λύπη του και του μιλάνε για την αποδοχή της εξομολόγησης, την φυσικότητα της ζήλειας, την τροπή της σε ένα λογικευμένο και ελεγχόμενο συναίσθημα.

Έχουμε ήδη μιλήσει την εικονογραφία του [Raul] Guridi εδώ· τα σχέδια που περιορίζονται στα απολύτως βασικά αλλά δείχνουν τα πάντα, με γραμμές αδρές και άτακτες, ο μινιμαλισμός στην έκφραση των μορφών αλλά και το μέγεθός τους πάνω στις σελίδες είναι όλα αναγνωρίσιμα και τα πλέον κατάλληλη για το «ωραιότερο παραμύθι του κόσμου».

Εικονογράφηση: Guridi

Εκδόσεις Δεσύλλας, 2023, 48 σελ., μτφ. Αντώνης Παπαθεοδούλου,

Ηλικίες: 3+

Δημοσίευση και στο Πανδοχείο των παιδιών, εδώ.