Alice Melvin – Στο ποντικόδασος 

Πανδαισία φύσης και … αρχιτεκτονικής

Στο εσώφυλλο, η χαρά του χαρτογράφου και του παρατηρητή της αρχιτεκτονικής ποικιλίας. Ένας δρόμος με πολλά και διαφορετικά δέντρα και κτίσματα μας προετοιμάζει για μια σπάνια διαδρομή μέσα στο δάσος, με οδηγό έναν ποντικό. Δεν πρόκειται όμως μόνο για μια περιπλάνηση στον τόπο αλλά και στον χρόνο, με το κάθε δισέλιδο να αφιερώνεται σε έναν μήνα. Τον Ιανουάριο, λοιπόν, ξεκινάμε από το ίδιο το ποντικόσπιτο, μέσα στο χιονισμένο τοπίο. Αλλά ήδη μας περιμένει μια μεγάλη έκπληξη: ένα μεγάλο ανοιγόμενο «παράθυρο» μας επιτρέπει να δούμε το πλήρες διώροφο εσωτερικό του, με όλα τα έπιπλα, τα σκεύη, τις σκάλες, τους εσωτερικούς τοίχους. Το ίδιο θα συμβαίνει και με τα σπίτια όλων των ενοίκων του δάσους ώστε να χαζεύουμε τις διακοσμήσεις τους, τις ιδέες τους, τα ιδιαίτερα πράγματά τους, τον τρόπο με τον οποίο έχουν οργανώσει την σπιτική τους ζωή.

Φυσικά δεν περιοριζόμαστε μόνο σε αυτή την εξωτερική και εσωτερική αρχιτεκτονική πανδαισία, αλλά γινόμαστε μάρτυρες και της ζωής των ζώων ανά εποχή, καθώς ο ποντικός περνάει μια βόλτα απ’ όλους και πολλές φορές μοιράζονται κάποια δραστηριότητα. Η γκρι σκιουρίνα, για παράδειγμα, έχει χτίσει πάνω σε δέντρο και μόλις μαγειρεύει· τον Μάρτιο ο σκαντζόχοιρος έχει μόλις ξυπνήσει από την χειμερία νάρκη και απλώνουν μαζί τα ρούχα του, το δε τριγωνικό του σπίτι εκμεταλλεύεται σε τρεις ορόφους κάθε γωνιά. Δυσκολεύομαι να διαλέξω ανάμεσα στην ισόγεια κυλινδρική καλύβα του τυφλοπόντικα ή το παραποτάμιο ενδιαίτημα της βίδρας. Μήπως και το σπίτι του ασβού με το προσαρμοσμένο θερμοκήπιο δεν είναι αξιοθαύμαστο, όπως και η θολωτή οικία του κουνελιού αλλά και το δενδρόσπιτο της κόκκινης σκιουρίνας; Ίσως, πάλι, όλους τους ξεπερνάει η αλεπού με το καραβάνι – βαγόνι της.

Μα δεν υπάρχει κανένα αγώνισμα εδώ, το κάθε ζώο έχει φτιάξει την κατοικία του σύμφωνα με τις ανάγκες και το απολύτως προσωπικό του γούστο! Οι σταδιακές αλλαγές της χλωρίδας εμπνέουν τους πρωταγωνιστές να κάνουν πικνίκ, να μαζέψουν λουλούδια, να κάνουν βαρκάδα, να καλλιεργήσουν φρούτα και λαχανικά, να καθίσουν γύρω απ’ τη φωτιά για μαρσμέλοους και ζεστή σοκολάτα. Στο τέλος υπάρχει μια ακόμα κατασκευή αλλά δεν μοιάζει με σπίτι: είναι η μεγάλη σκεπαστή τέντα, που φιλοξενεί την γιορτή του αποχαιρετισμού μιας χρόνιας και όσων μοιράστηκαν.

Πώς είναι δυνατόν όλη αυτή η πανδαισία φύσης και αρχιτεκτονικής να αποδίδεται με ιδανικό τρόπο, πνιγμένη στο χρώμα και στις λεπτομέρειες, με τέτοια ακρίβεια αλλά και τόσο πλούτο; Ίσως μια εξήγηση υπάρχει στο γεγονός ότι η συγγραφέας και εικονογράφος πέρασε περισσότερο από έναν χρόνο στην φύση, παρατηρώντας και σχεδιάζοντας ζώα και φυτά σε τοπικούς οικότοπους. Ως παράρτημα, μας περιμένει κι ένα δισέλιδο με δώδεκα μικρές εικονογραφημένες παραγράφους με τα στοιχεία, την χλωρίδα και την πανίδα του κάθε μήνα αλλά και μια σελίδα με πολύτιμες πληροφορίες για τα δέκα ζωάκια.

Εκδ. Διόπτρα, 2023, μτφ. Λύντη Γαλάτη, σελ. 40 [Mouse’s Wood]

Ηλικίες: 4+

Δημοσίευση και στο Πανδοχείο των παιδιών, εδώ.