Το πολύτιμο ταξίδι δυο φίλων

Ο καλλιτέχνης που μοιράζεται. Συγγραφέας και αυτοδίδακτος σχεδιαστής, σπουδαγμένος ζωολόγος και αφιχθείς από εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, ο James Norbury δημιούργησε τα βιβλία με το Μεγάλο Πάντα και τον Μικρό Δράκο θέλοντας να μοιραστεί κάθε φιλοσοφημένη σκέψη που τον γαλήνεψε κατόπιν της επαφής του με την διαλογισμό και την ευρύτερη ανατολική σκέψη. Η σχετική επιθυμία προέκυψε ύστερα από την διετή του θητεία σε τηλεφωνική γραμμή βοήθειας, ακούγοντας τις φωνές ανθρώπων με κατάθλιψη, τάσεις αυτοκτονίας και σε κάθε περίπτωση πληθώρα προβλημάτων και γενικότερα ύστερα από την εθελοντική του συνδρομή στην φιλανθρωπική οργάνωση των Σαμαρειτών. Έχοντας ο ίδιος βρει το προσωπικό του φως, του φάνηκε αδιανόητο να μην προτείνει έναν άλλο τρόπο σκέψης σε εκείνους αλλά και σε αναγνώστες όλων των ηλικιών.

Οι δυο συνοδοιπόροι. Συνοδοιπόροι του ταξιδιού του αλλά και μεταξύ τους, ένα μεγάλο Πάντα κι ένας μικροσκοπικός Δράκος, τα δυο ζώα της κινεζικής επικράτειας – πόσο αταίριαστα μοιάζουν, ο υποθετικά τρομακτικός και ο γνωστός ήρεμος, ο μεγάλος στο μέγεθος με τον μικροσκοπικό – γνωρίζονται και δίνουν τα χέρια· μια καινούργια μέρα ξεκινάει, μαζί με μια νέα αρχή φιλίας· η συνέχεια είναι άγνωστη, κι αυτό δίνει ομορφιά στην ζωή. Τι είναι σημαντικότερο, το ταξίδι ή ο προορισμός; ρωτάει το Πάντα, η παρέα, απαντά ο Δράκος. Έχω πολλή δουλειά και δεν προλαβαίνω να χαζέψω τα λουλούδια, λέει ο τελευταίος, τότε ένας λόγος παραπάνω να τα χαζέψεις γιατί αύριο μπορεί να μην υπάρχουν, υποστηρίζει το Πάντα. Δεν πρέπει να βρίσκουμε χρόνο για να χαιρόμαστε τα μικροπράγματα της ζωής; Ο μεταξύ τους διάλογος κάθε φορά αποκαλύπτει κι ένα ψήγμα πολύτιμης σκέψης και αν το Πάντα είναι εκείνο που τις προτείνει, ο Δράκος τις δημιουργεί με τις ίδιες του τις ερωτήσεις.

Πολύτιμα πετράδια και πετραδάκια σκέψης. Καθώς οι δυο φίλοι χάνονται, το ότι δεν ξέρουν πού πηγαίνουν δεν σημαίνει πως έχουν χαθεί. Βλέπουν δέντρα γερμένα στις άκρες των γκρεμών και σκέφτονται πως παρά τις δυσκολίες παραμένουν εκεί και ακριβώς εξαιτίας αυτών έγιναν δυνατά και όμορφα. Ανταλλάζουν σκέψεις για το ποτάμι που παρά τα πολλά εμπόδια φτάνει πάντα στον προορισμό του, την κερασιά που δεν συγκρίνει τον εαυτό της με τα άλλα δέντρα, απλώς ανθίζει, τα λάθη που  σημαίνουν ότι προσπάθησες. Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, δεν μπορεί παρά να αρχίσεις βοηθώντας το πλάσμα δίπλα σου. Το ταξίδι τους δεν χρειάζεται κανέναν χάρτη γιατί δεν υπάρχει σε αυτούς- πρέπει οι ίδιοι να τον σχεδιάσουν. Όλοι πρέπει να κάνουμε που και που χαζομάρες, κι ο χρόνος που περνάς χωρίς να κάνεις τίποτα δεν είναι ποτέ χαμένος χρόνος.

Η τέχνη της απλότητας. Ο λόγος τους αποτελεί από μόνος του μια τέχνη αλλά του ταιριάζει και η εικαστική πλευρά της. Ο συγγραφέας εικονογραφεί την ιστορία του με τον απλούστερο δυνατό τρόπο, σαν πινελιές μολυβιού και μελανιού, εμφανώς επηρεασμένος, όπως άλλωσε και ο ίδιος δηλώνει, από τις τεχνικές ukiyo-e, των κόμικ και των μάνγκα. Το σύνολο είναι μια σειρά από μινιατούρες που αντανακλούν στην ίδια την απλότητα του ύφους αλλά περικλείουν όλα όσα είναι απαραίτητα.

Η αυτονόητη σοφία. Καμιά σκέψη εδώ δεν είναι πρωτοφανής· το αντίθετο, μοιάζουν όλες λογικές και αυτονόητες – όμως έχουν εξοριστεί από την ίδια την σύγχρονη «λογική». Αλλά σημασία εδώ δεν έχει η πρωτοτυπία αλλά οι ίδιες οι αξίες που έχουμε οριστικά ξεχάσει. Η αγάπη που δεν χρειάζεται την παραμικρή εξήγηση, τα πολύτιμα πράγματα που βρίσκεις όταν πάρεις λάθος δρόμο, οι ατέλειες που απαιτούνται για να κάνουν την σύνθεση τέλεια. Όλες αυτή η εικονογραφημένη συμπυκνωμένη σοφία μπορεί να γίνει ανάγνωσμα ακόμα και για τις μικρότερες ηλικίες, ακόμα κι αν πρόκειται να γίνει ελαφρά κατανοητή – ο σπόρος θα έχει μπει. Όσο για εμάς που «μεγαλώσαμε», αξίζει να την πάρουμε όλη μαζί μας και για σήμερα κρατώ δυο: «Μπορεί αυτές οι μέρες που περνάμε τώρα να είναι οι παλιές καλές μέρες που θα αναπολούμε κάποτε με νοσταλγία» και «–Μακάρι να κρατήσει για πάντα αυτή η στιγμή –Μονάχα αυτή την στιγμή έχουμε».

Σημ. Εκτός από το παρόν βιβλίο και το Ταξίδι του Μεγάλου Πάντα και του Μικρού Δράκου, που ακολουθεί στην επόμενη ανάρτηση, από τις ίδιες εκδόσεις κυκλοφορούν και τα βιβλία του «Ο γάτος που δίδασκε Ζεν» και «Ακολουθώντας το φεγγάρι».

Εκδ. Διόπτρα, 2021, [35^η χιλιάδα], σελ. 163 μτφ. Σοφία Τάπα [Big Panta and Tiny Dragon, 2021]

Ιστοσελίδα του συγγραφέα, εδώ.

Δημοσίευση και στο Πανδοχείο των παιδιών, εδώ.