Τα μικρά ιδιωτικά βήματα προς την δημόσια λάμψη
Ωραία ιδέα: βιβλία που συντομογραφούν τον βίο και την καριέρα καλλιτεχνών οι οποίοι αγαπιούνται από κάθε ηλικιακή κατηγορία της νεότητας. Ποιος αμφιβάλλει πως και ο παραμικρός φαν θα χαίρεται να βλέπει το είδωλό του ζωγραφισμένο σε αντιπροσωπευτικά κάδρα από την ζωή του; Κι εδώ ίσως βρίσκεται η δυσκολία: τι επιλέγει κανείς και τι αφήνει; Ποια βασικά χαρακτηριστικά μιας έστω και νεανικής ζωής είναι άξια συμπύκνωσης σε μερικά καρέ; Και όταν μιλάμε για έναν παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνη, πού εστιάζουμε περισσότερο, στον ιδιωτικό ή τον δημόσιο βίο του;
Η συγγραφέας εδώ επέλεξε να τηρήσει μια χρυσή ισορροπία ως προς όλα τα παραπάνω, επιλέγοντας κατ’ αρχήν την ευτυχισμένη παιδική ηλικία της Σουίφτ, αναπόσπαστο στοιχείο της οποίας, εκτός από την υγιή σχέση με τους γονείς, υπήρξε η επαφή με την φύση, είτε επρόκειτο για θάλασσα είτε για τα χιονισμένα τοπία των χριστουγεννιάτικων διακοπών σε μια φάρμα. Ύστερα διακρίνουμε το ανήσυχο του δημιουργικού της χαρακτήρα, καθώς από παιδί δοκίμαζε πολλά διαφορετικά πράγματα, από θέατρο και ποίηση ως την κιθάρα που εμφανώς την κέρδισε. Και ακολουθεί ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της: η τριβή της με μια μεγάλη μουσική παράδοση και ένα προσωπικό γούστο κάθε άλλο παρά επηρεασμένο από τον συρμό. Φαν των μοντέρνων κάντρι καλλιτεχνών Shania Twain και Faith Hill (επιλογή που δεν απέφυγε το σχετικό μπούλινγκ), έχοντας θησαυρίσει και την πληροφορία ότι αμφότεροι ξεκίνησαν από το Νάσβιλ του Τενεσί, η δεκάχρονη Τέιλορ έκανε ένα παραπάνω βήμα: ζήτησε να πάει η ίδια στα θρυλικά μέρη, και, μαγεμένη και από τον δρόμο με τα στούντιο των ηχογραφήσεων, και δεν δίσταζε να μπαίνει η ίδια (και μόνη της, αφήνοντας την μητέρα της στο αμάξι!) στα γραφεία των διαφόρων εταιρειών δίνοντας cd με τις ηχογραφήσεις της.
Ένα ιδιαίτερο γούστο, λοιπόν, μια προσωπική επιθυμία εξερεύνησης, θάρρος και τόλμη, η εμπιστοσύνη στον εντεκάχρονο εαυτό, όλα τόσο αυτονόητα μα τόσο σπάνια στην πραγματικότητα, τελικά όμως στην οικοδόμηση μιας καλλιτεχνικής προσωπικότητας προαπαιτείται και το ταλέντο, που η Τέιλορ αφιέρωνε στην σύνθεση τραγουδιών και στίχων, ενώ με την ίδια αυτοπεποίθηση συμμετείχε σε φεστιβάλ και αγώνες και τελικά κάποιο λάιβ σε ένα καφέ του Νάσβιλ κάποιος την πρόσεξε.
Στίχοι που μοιάζουν με αποσπάσματα προσωπικού ημερολογίου ή φτιάχνουν ολόκληρες ιστορίες με τις οποίες ταυτίζονται οι ακροατές, κυκλοφορίες δίσκων, δοκιμές ειδών, πειραματισμοί, κι ένας δρόμος που οδηγεί πολύ ψηλά. Όμως οι αναγνώστες δεν βλέπουν μόνο τις στάσεις της λάμψης και της δόξας. Αντιλαμβάνονται ότι η δεσποινίς Σουίφτ εκφράζεται ανοιχτά εναντίον των φυλετικών διακρίσεων, ενθαρρύνει τον κόσμο να ψηφίζει, υπερασπίζεται τα δικαιώματα των καλλιτεχνών. Στην άλλη άκρη της αποξένωσης των σταρ, εκείνη προτού κυκλοφορήσει ένας δίσκος της καλεί ξεχωριστές ομάδες φαν στο ίδιο της το σαλόνι για κουλουράκια και για μια πρώτη ακρόαση. Και η ζωή της είναι μόλις στην αρχή της! Ας πάρουν σειρά και τα υπόλοιπα είδωλα, όλα κάτι θα έχουν να μας πουν. Εικονογράφηση με ολοζώντανα χρώματα, πλήρη παραστατικότητα και μια αίσθηση κόμικς.
Εικονογράφηση: Ελίσα Τσάβαρι [Elisa Chavarri]
Εκδ. Ψυχογιός, 2024, σελ. 24, επιμέλεια-διόρθωση κειμένου: Κυριακή Κάσση [Wendy Loggia – Taylor Swift, 2023]
Σελίδα της συγγραφέως: εδώ.
Δημοσίευση και στο Πανδοχείο των παιδιών, εδώ.
Πανδοχείο 