Η ειλικρίνεια και η συγνώμη μετά την σκανδαλιά

Έχουμε ήδη αγαπήσει τον πελώριο, κατακόκκινο, εν μέρει ντροπαλό και εν μέρει σκανδαλιάρη δράκο στην πρώτη του περιπέτεια (Απλώς να είσαι ο εαυτός σου, δράκε!, βλέπε εδώ και εκεί) και τον αφήσαμε στο παλάτι όπου αποτελεί πλέον ισότιμο μέλος της βασιλικής οικογένειας. Εκεί τον ξαναβρίσκουμε αλλά στα λημέρια που έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, δηλαδή στα μαγειρεία και στην κουζίνα, παρέα με το ζεύγος των μαγείρων, την μεγάλη κανελιά γάτα και τρία οικόσιτα ποντικάκια. Οι υπόλοιποι αξιωματούχοι μας έχουν αδειάσει την γωνιά.

Στους πάγκους επικρατεί αναβρασμός καθώς ετοιμάζεται μια τριώροφη τούρτα για τον δράκο, με το απαραίτητο ρυθμικό τραγούδι, και την απαρέγκλιτη σειρά ενεργειών: ανακάτεμα, στρώσιμο, άπλωμα γλάσου, πασπάλισμα και φυσικά σκούπισμα. Όμως ο δράκος δεν κρατιέται – χώνει τη μουσούδα του, γλείφει τα απομεινάρια στην γαβάθα, δεν συμμετέχει στην καθαριότητα. Και είναι πλέον σίγουρο πως με την πρώτη ευκαιρία θα σπεύσει να δοκιμάσει την τούρτα πριν την ώρα της γιορτής.

Τότε αρχίζει η επιχείρηση κρυψώνα τούρτας που βέβαια έτσι πελώρια όπως είναι δύσκολα μπορεί να καμουφλαριστεί. Σημειώνεται πως, όπως συνηθίζεται σε ετούτη την δρακόντεια σειρά, ο αναγνώστης συμμετέχει καθώς συχνά οι ήρωες τον ρωτάνε ή του ζητάνε πράγματα. Και η τούρτα εξαφανίζεται επιτυχώς. Φυσικά ο δράκος δεν το αφήνει να περάσει έτσι και την ψάχνει παντού, την ανακαλύψει και βυθίζεται στην γεύση της· όταν δε επαρκώς νευριασμένοι οι μάγειρες τον ρωτούν ποιος δάγκωσε την τούρτα εκείνος δείχνει προς την ανυποψίαστη γάτα, που βρίσκει τον μπελά της.

Σειρά του αναγνώστη και πάλι: πρέπει να πει ο δράκος την αλήθεια; Αν συμφωνεί, να του το προτείνουμε. Είναι δύσκολο να ζητάμε συγνώμη κι εκείνος ντρέπεται αλλά με την ενθάρρυνση των νέων του φίλων το κάνει και τώρα που τα κατάφερε μπορούμε να χαϊδέψουμε για λίγο την πλάτη. Αλλά εκείνος δεν αρκείται στα παραπάνω: αναλαμβάνει προσωπικά τον νέο αναβρασμό στην κουζίνα, τηρεί με ευλάβεια τα βήματα της ζαχαροπλαστικής τέχνης και παρουσιάζει μια νέα, οριστικά αδάγκωτη τούρτα! Κι εμείς μάθαμε μαζί του πόσο σημαντικό είναι να αναλαμβάνουμε την ευθύνη της πράξης μας, να δείχνουμε μεταμέλεια όπου χρειάζεται και να επανορθώνουμε προς κάποιο φίλο που άδικα κατηγορήσαμε.

Έχουμε ήδη γράψει για την εικονογράφο Samara Hardy και τις φιγούρες που μοιάζουν να έρχονται από παλιές αγαπημένες γελοιογραφίες και ζωγραφιές άλλης εποχές (όπως του παλιού Τσελεμεντέ) ενώ ο χαρακτηριστικός της πια δρακάκος είναι ικανός να εκφράζει κάθε συναίσθημα.

Εικονογράφηση: Σαμάρα Χάρντι [Samara Hardy]

Ιστοσελίδα της εικονογράφου, εδώ

Εκδ. Ψυχογιός, 2023 , σελ. 32, μτφ. Πετρούλα Γαβριηλίδου [Bianca Schulze  Tell the truth, dragon!, 2021]

 Δημοσίευση και στο Πανδοχείο των παιδιών, εδώ.

Με λίγη βοήθεια από τους φίλους μας

Κατά καιρούς εδώ στο Παιδικό Πανδοχείο καταρτίζονται κατάλογοι με ζώα υπαρκτά, κάποτε υπαρκτά και ανύπαρκτα, που λείπουν από τα ανάλογα βιβλία. Ακόμα περιμένω παραμύθια και περιπέτειες με πρωταγωνιστή τάπιρο, βραδύποδα, ζεμπού, άι άι, αρμαδίλλος, και άλλα πολλά. Από την προϊστορική δε γειτονιά, μπορεί οι δεινόσαυροι να έχουν ολοκληρωτικά επανέλθει όμως το μαμούθ σπανίως αναφέρεται, καθώς ένας τεράστιος μαλλιαρός ελέφαντας χάνει στα σημεία του θεάματος. Όμως εδώ γίνεται μια πρώτη αποκατάσταση της αδικίας και μάλιστα με μια απολύτως σύγχρονη ιστορία. Γίνεται; Γίνεται…

… καθώς, ως γνωστόν, ο πάγος είναι ικανός να διατηρήσει για αιώνες στην ζεστή του μήτρα πολλά πράγματα και όταν ένα ήσυχο πρωινό σε κάποιο κατάλευκο χιονισμένο Πόλο ένα μεγάλο παγόβουνο σπάει μ’ ένα τεράστιο κράκ, το μαμούθ που φυλασσόταν μέσα και αποτελούσε ήδη ένα έκθεμα με την σχετική πινακίδα, βγαίνει έξω αναφωνώντας «Γεια σου, κόσμε!». H Γκρέτελ, όνομα που της έχει ήδη δοθεί όσο ήταν μέσα στον πάγο, κοιμόταν πάρα πολύ καιρό και η έξοδός της αποτελεί μεγάλη έκπληξη για τους μικρούς λευκούς φτερωτούς εκπροσώπους της τοπικής πανίδας, για να μη μιλήσουμε βέβαια για την έκπληξη που βιώνει η ίδια. Σε κάθε περίπτωση, την υποδέχονται με αγάπη, κρεμάνε πανό καλωσορίσματος, παίζουν μουσική. Κι εκείνη τους φαίνεται καλή, ευγενική, δυνατή και συμπονετική και λέει και τις καλύτερες ιστορίες για καληνύχτα.

Όταν όμως την ρωτούν «πώς είναι να είσαι το τελευταίο μαμούθ πάνω στη γη;», τι να απαντήσει; Έχει ξυπνήσει σ’ ένα κόσμο θορυβώδη, είναι μπερδεμένη, αισθάνεται φοβισμένη, ανήσυχη και λυπημένη, όλα την ίδια στιγμή. Δεν νοιώθει καθόλου θαυμαστή, όπως την αποκαλούν, και δεν θέλει να συμμετέχει στις ασχολίες τους· επιθυμεί απλώς να μείνει μόνη και στην αρχή νοιώθει καλύτερα αλλά σύντομα χειρότερα. Τότε κάνει κάτι γενναίο: δεν κρύβει τα δάκρυά της  και εξομολογείται στους φίλους της ότι δεν είναι καλά. Εκείνοι την ακούνε πολύ προσεκτικά, βάζουν τα δυνατά τους για να απαντήσουν στις ερωτήσεις της, της δείχνουν την τέχνη τους – και στο ερώτημά τους πού ανήκει, της λένε «παντού». Η Γκρέτελ σύντομα βρίσκει νέα πράγματα να ασχοληθεί, ικανοποιεί την περιέργειά της και μοιράζεται και τα ευχάριστα συναισθήματά της με τους φίλους της.

Καμία κατάσταση δεν είναι δραματική αν την εκφράσουμε στους πλησιέστερούς μας, συγγενείς ή φίλους· ακόμα και για την Γκρέτελ, που επανεμφανίζεται σ’ έναν κόσμο άγνωστο, χωρίς «ομοίους» της. Σημασία έχει το μοίρασμα των συναισθημάτων, ακόμα κι αν πρόκειται για άγχος, ανησυχία, απόγνωση, λύπη. Και η συνομιλία με τον κύκλο της κάνει θαύματα, όχι μόνο επειδή συναίσθημα εκφρασμένο μετατρέπεται σε κάτι άλλο, αλλά και επειδή αντιλαμβάνεται την θέση της στον κόσμο, μια θέση δίπλα στα άλλα πλάσματα, εκεί όπου είναι απολύτως ευπρόσδεκτη αποδεκτή, όπως αξίζει σε όλους μας.  Αυτοδίδακτη εικονογράφος, η Χίλγιαρντ δίνει στα βιβλία της τον πρωταγωνιστικό ρόλο κάθε φορά και σε ένα διαφορετικό πλάσμα με μεγάλα στρογγυλά μάτια που όλα όμως έχουν ίδια διάθεση να ζήσουν και να χαρούν την ζωή τους.

Εκδ. Ψυχογιός, 2024, σελ. 36, μτφ. Μαρία Παπαδημητρίου [Kim Hillyard – Gretel, the wonder mammoth, 2022]

Ιστοσελίδα της συγγραφέα και εικονογράφου, εδώ

Δημοσίευση και στο Πανδοχείο των παιδιών, εδώ.