Isaac Palmiola – Σέργουφ Χολμς. Ένα φασαριόζικο φάντασμα

Τι Λέσχη Μυστηρίου είναι αυτή; Καταρχήν οι δυο αυτές λέξεις διεγείρουν την περιέργεια και προσκαλούν σε περιπέτεια. Ας δούμε προτού εμπλακούμε τι πληροφορίες έχουμε για τα μέλη της. Υπάρχει ένα κορίτσι, ονόματι Τζούλια, που δεν τρομάζει με τίποτα, λατρεύει τα αστυνομικά βιβλία, παθιάζεται με τις επικίνδυνες υποθέσεις και μπορεί να πουλήσει ψυγείο σε Εσκιμώο. Δίπλα της, ο εξ αγχιστείας αδελφός της Τζούλιο, εξπέρ στην πληροφορική και την τεχνολογία. Και ανάμεσά τους, η αρχι-ντετέκτιβ κυρία Φλέτσερ, ο γάτος Δόκτωρ Γάτσον, που γεννήθηκε κουρασμένος και δεν αφήνει το χουζούρι του παρά μόνο για φαΐ (φυσικά όχι γατοτροφή), πάντως, ενίοτε, επιδεικνύει και αποδεικνύεται μέγιστο αστυνομικό δαιμόνιο, και ο μικροκαμωμένος σκύλος Σέργουφ, με ανάλογες ικανότητες στην επικοινωνία και την αντίληψη των ανθρώπινων συναισθημάτων, οπωσδήποτε δε σκανδαλιάρης και φωνακλάς.

Η συντροφιά βρίσκεται σε διακοπές όταν τους πλησιάζει συντετριμμένος ο ντετέκτιβ Ρουμπέν Παστελίτο για να τους αναθέσει μια υπόθεση. Ο αποθανών θείος του Χουανίτο έχει εδώ και μερικές εβδομάδες αφήσει στον ίδιο και την αδελφή του μια πολυτελή έπαυλη, στην οποία φαίνεται πως κατοικεί και το φάντασμά του. Δεν πίστευε, ως τώρα στα φαντάσματα, μέχρι που τα άκουσε. Η Λέσχη αναλαμβάνει την υπόθεση και ερευνά το παρελθόν του Θείου-Φαντάσματος: παλιός χολιγουντιανός ηθοποιός ταινιών τρόμου, τόσο τρομακτικών που μετά από μία οι άσπονδοι ετεροθαλείς αδελφοί κοιμήθηκαν χέρι χέρι, πράγμα που δεν θέλουν καν να θυμούνται. Γνωστός και ως Τζόνι Στρίγκλος, ήταν πάντα ένας κακότροπος άνθρωπος.

Φτάνουν στην έπαυλη όχι ως ντετέκτιβ αλλά ως μάγειρες και συνοδοί δραστηριοτήτων μαζί με τα ζωάκια τους, ώστε να μην τρομάξουν οι άλλοι ένοικοι: η εξαιρετικά αδύνατη σύζυγός του Καγετάνα, η πυκνόφρυδη αδελφή του Χοσέφα και τα αντίστοιχα μικρά τους, Καρλίτος και Φερνάντα που τρώγονται, καλή ώρα, σαν το σκύλο με την γάτα. Κατά τα ειωθότα, όλοι συγκροτούν τον πρώτο κατάλογο υπόπτων, μαζί με τον Μπομπ τον κηπουρό. Και φυσικά ο ίδιος ο εκλιπών, που είχε θέσει ως όρο όχι μόνο να μοιραστούν όλοι την έπαυλη αλλά και να κρατηθεί ο κηπουρός στη θέση του. Μήπως η οικογένεια έκανε το φάντασμα για να τον διώξει; Μοχθηρά δείπνα, φασαριόζικες συνομιλίες, αλληλοκατηγορίες, αναχωρήσεις κι επιστροφές, το φάντασμα παίρνει την φωνή του ρόλου που έπαιζε στις ταινίες ο φευγάτος Θείος και η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο. Η ομάδα ενεργοποιεί όλες της τις δυνάμεις (στον σκύλο δεν αρκεί παρά ένα ξύσιμο στην κοιλιά του) και ο ένοχος ξεσκεπάζεται κυριολεκτικά από το σεντόνι του.

Στα προηγούμενα βιβλία της σειράς, μεταξύ άλλων,  οι υπέροχοι τέσσερις αντιμετώπισαν «Το βακτήριο της φαγούρας (ήδη ξύνονται από το εξώφυλλο), πέρασαν γιορτές τραγουδώντας «Ω έλατο, μυστήριο που μας φέρνεις», υπέστησαν επίθεση από ψείρες, μπλέχτηκαν σε ένα «Μυστηριώδες παιχνίδι», αλλού σε «Μια παράξενη απαγωγή», άλλοτε σε μια «Στημένη παγίδα», τα έβαλαν με επιδρομές ποντικών, έζησαν μια «Περιπέτεια στο τσίρκο», και επέλυσαν την «Υπόθεση καραμέλα». Κάθε εξώφυλλο και άλλο χρώμα, κάθε βιβλίο και άλλη δράση μαζί με γέλιο, ευφυΐα, ολοζώντανους διαλόγους και αναρίθμητες γκριμάτσες. Οι αναγνώστες μυούνται ολοένα και περισσότερο στην επίλυση των γρίφων αλλά και στην αγάπη των «αστυνομικών» ιστοριών. Τα μαυρόασπρα α λα καρτούν σχέδια της εικονογράφου διάσπαρτα εδώ κι εκεί στις σελίδες, συμπληρώνουν την νουάρ ατμόσφαιρα.

Εικονογράφηση: Nuria Aparicio

Εκδ. Διόπτρα, [A’ έκδ. 2022], 7η χιλιάδα, μτφ. Τιτίνα Σπερελάκη, σελ. 92 [Perrock Holmes, El fantasma de la mala leche, 2021]

Ηλικίες: 7+

Δημοσίευση και στο Πανδοχείο των παιδιών, εδώ.

Alice Melvin – Στο ποντικόδασος 

Πανδαισία φύσης και … αρχιτεκτονικής

Στο εσώφυλλο, η χαρά του χαρτογράφου και του παρατηρητή της αρχιτεκτονικής ποικιλίας. Ένας δρόμος με πολλά και διαφορετικά δέντρα και κτίσματα μας προετοιμάζει για μια σπάνια διαδρομή μέσα στο δάσος, με οδηγό έναν ποντικό. Δεν πρόκειται όμως μόνο για μια περιπλάνηση στον τόπο αλλά και στον χρόνο, με το κάθε δισέλιδο να αφιερώνεται σε έναν μήνα. Τον Ιανουάριο, λοιπόν, ξεκινάμε από το ίδιο το ποντικόσπιτο, μέσα στο χιονισμένο τοπίο. Αλλά ήδη μας περιμένει μια μεγάλη έκπληξη: ένα μεγάλο ανοιγόμενο «παράθυρο» μας επιτρέπει να δούμε το πλήρες διώροφο εσωτερικό του, με όλα τα έπιπλα, τα σκεύη, τις σκάλες, τους εσωτερικούς τοίχους. Το ίδιο θα συμβαίνει και με τα σπίτια όλων των ενοίκων του δάσους ώστε να χαζεύουμε τις διακοσμήσεις τους, τις ιδέες τους, τα ιδιαίτερα πράγματά τους, τον τρόπο με τον οποίο έχουν οργανώσει την σπιτική τους ζωή.

Φυσικά δεν περιοριζόμαστε μόνο σε αυτή την εξωτερική και εσωτερική αρχιτεκτονική πανδαισία, αλλά γινόμαστε μάρτυρες και της ζωής των ζώων ανά εποχή, καθώς ο ποντικός περνάει μια βόλτα απ’ όλους και πολλές φορές μοιράζονται κάποια δραστηριότητα. Η γκρι σκιουρίνα, για παράδειγμα, έχει χτίσει πάνω σε δέντρο και μόλις μαγειρεύει· τον Μάρτιο ο σκαντζόχοιρος έχει μόλις ξυπνήσει από την χειμερία νάρκη και απλώνουν μαζί τα ρούχα του, το δε τριγωνικό του σπίτι εκμεταλλεύεται σε τρεις ορόφους κάθε γωνιά. Δυσκολεύομαι να διαλέξω ανάμεσα στην ισόγεια κυλινδρική καλύβα του τυφλοπόντικα ή το παραποτάμιο ενδιαίτημα της βίδρας. Μήπως και το σπίτι του ασβού με το προσαρμοσμένο θερμοκήπιο δεν είναι αξιοθαύμαστο, όπως και η θολωτή οικία του κουνελιού αλλά και το δενδρόσπιτο της κόκκινης σκιουρίνας; Ίσως, πάλι, όλους τους ξεπερνάει η αλεπού με το καραβάνι – βαγόνι της.

Μα δεν υπάρχει κανένα αγώνισμα εδώ, το κάθε ζώο έχει φτιάξει την κατοικία του σύμφωνα με τις ανάγκες και το απολύτως προσωπικό του γούστο! Οι σταδιακές αλλαγές της χλωρίδας εμπνέουν τους πρωταγωνιστές να κάνουν πικνίκ, να μαζέψουν λουλούδια, να κάνουν βαρκάδα, να καλλιεργήσουν φρούτα και λαχανικά, να καθίσουν γύρω απ’ τη φωτιά για μαρσμέλοους και ζεστή σοκολάτα. Στο τέλος υπάρχει μια ακόμα κατασκευή αλλά δεν μοιάζει με σπίτι: είναι η μεγάλη σκεπαστή τέντα, που φιλοξενεί την γιορτή του αποχαιρετισμού μιας χρόνιας και όσων μοιράστηκαν.

Πώς είναι δυνατόν όλη αυτή η πανδαισία φύσης και αρχιτεκτονικής να αποδίδεται με ιδανικό τρόπο, πνιγμένη στο χρώμα και στις λεπτομέρειες, με τέτοια ακρίβεια αλλά και τόσο πλούτο; Ίσως μια εξήγηση υπάρχει στο γεγονός ότι η συγγραφέας και εικονογράφος πέρασε περισσότερο από έναν χρόνο στην φύση, παρατηρώντας και σχεδιάζοντας ζώα και φυτά σε τοπικούς οικότοπους. Ως παράρτημα, μας περιμένει κι ένα δισέλιδο με δώδεκα μικρές εικονογραφημένες παραγράφους με τα στοιχεία, την χλωρίδα και την πανίδα του κάθε μήνα αλλά και μια σελίδα με πολύτιμες πληροφορίες για τα δέκα ζωάκια.

Εκδ. Διόπτρα, 2023, μτφ. Λύντη Γαλάτη, σελ. 40 [Mouse’s Wood]

Ηλικίες: 4+

Δημοσίευση και στο Πανδοχείο των παιδιών, εδώ.