Περί γραφής
Θα μας συνοδεύσετε ως την θύρα του τελευταίου σας βιβλίου;
Είναι μία ποιητική συλλογή με τίτλο ΚΛΙΝΙΚΑ ΑΠΩΝ, εκδόσεις Γαβριηλίδη 2014, που αποτελεί ουσιαστικά μία προσπάθεια να κρατήσω ζωντανές έστω και με φιάλη οξυγόνου, έστω και σε καταστολή τις τελευταίες μου αυταπάτες γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις. Νομίζω ότι φλερτάρω επίσης επικίνδυνα με τον θάνατο, όχι τόσο τον βιολογικό, όσο αυτούς τους καθημερινούς μικρούς θανάτους που εμπεριέχει κάθε τέλος στην ζωή μας.
Έχετε γράψει σε τόπους εκτός του γραφείου σας/σπιτιού σας;
Ναι έχω γράψει σε όλα τα πιθανά και τα απίθανα μέρη, αφού το ποιήματα είναι ιπτάμενα και απρόβλεπτα, δεν ακολουθούν ώρες γραφείου και πρέπει κανείς πάντα να είναι σε ετοιμότητα με μία απόχη στο χέρι
Σας ακολούθησε ποτέ κανένας από τους ήρωες των βιβλίων σας; Μαθαίνετε τα νέα τους;
Αυτό συνέβη με τους ήρωες του μυθιστορήματος που εξέδωσα το 2002 με τίτλο ΨΙΘΥΡΙΣΤΑ, εκδόσεις Παρατηρητής. Αν και έχουν περάσει δώδεκα χρόνια από τότε, μιλάω τακτικά μαζί τους, η ζωή τους ανατρέπεται συνέχεια και πάντα επαναλαμβάνουν σταθερά τα ίδια λάθη με μία συνέπεια που με τρομάζει.
Ποιος είναι ο προσφιλέστερός σας τρόπος συγγραφής; Πώς και πού παγιδεύετε τις ιδέες σας;
Τα κείμενα κάποιας έκτασης τα γράφω στον υπολογιστή, γιατί εκεί θεωρώ πιο εύκολη την διαδικασία διόρθωσης και αποθήκευσής τους, τα ποιήματα όμως σε πακέτα τσιγάρων, σε χαρτοπετσέτες, σπάνια σε ένα μπλοκάκι που συνήθως όμως το ξεχνώ.
Εργάζεστε με συγκεκριμένο τρόπο; Ακολουθείτε κάποια ειδική διαδικασία ή τελετουργία; Επιλέγετε συγκεκριμένη μουσική κατά την γραφή ή την ανάγνωση; Γενικότερες μουσικές προτιμήσεις;
Τελετουργία είναι η ίδια η γραφή, είναι για μένα κάθε φορά μία γέννηση και ως τέτοια περιλαμβάνει και τις οδύνες του τοκετού. Συχνά όταν υπάρχει κάτι μέσα μου που διαμορφώνεται ως ξενιστής και με στραγγίζει για να δυναμώσει, όλες τις προηγούμενες μέρες έχω μία περίεργη νευρικότητα και ανησυχία, όταν επιτέλους βγει από μέσα μου στο χαρτί, νιώθω λύτρωση και ανακούφιση. Δεν επιλέγω συγκεκριμένη μουσική, πολλές φορές όμως με επιλέγει αυτή.
Έχετε γράψει ποίηση και πεζογραφία, με το βάρος να πέφτει στην ποίηση. Για ποιο λόγο προκρίθηκε η ποίηση; Θα επανέλθετε στην πεζογραφία;
Υπήρξε μία περίοδος της ζωής μου που προσπάθησα να απαρνηθώ την ποίηση και να στραφώ στην πεζογραφία, τότε έγραψα το μυθιστόρημα και τρία θεατρικά εκ των οποίων ένα μόνο έχει εκδοθεί. Η ποίηση ωστόσο ξαναγύρισε πολύ πιο άγρια και ορμητική τιμωρώντας με που την εγκατέλειψα και υποσκέλισε εντελώς την πεζογραφία. Πριν τρία χρόνια περίπου προέκυψαν κάποια διηγήματα που δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά. Τον τελευταίο καιρό όμως προκύπτουν μόνο ποιήματα ή πολύ μικρά ποιητικά πεζά. Δεν ξέρω αν θα επανέλθω στην πεζογραφία, έχω καταλάβει ότι αυτό δεν εξαρτάται ούτε καθορίζεται από εμένα. Εγώ απλώς αφήνομαι σ’ αυτό που κάθε φορά με βρίσκει.
Αν είχατε σήμερα την πρόταση να γράψετε μια μονογραφία – παρουσίαση κάποιου προσώπου της λογοτεχνίας ή γενικότερα ποιο θα επιλέγατε;
Με συναρπάζει η Φρίντα Κάλο, την νιώθω συγγενή και αδελφή, θα έγραφα γι αυτήν, ένα ποίημα για κάθε της πίνακα.
Περί ανάγνωσης
Αγαπημένοι σας παλαιότεροι και σύγχρονοι συγγραφείς.
Όλοι οι κλασικοί, τους ξαναδιαβάζω και τους ξαναανακαλύπτω διαρκώς.
Αγαπημένα σας παλαιότερα και σύγχρονα βιβλία.
Πάρα πολλά. Ενδεικτικά: Το μαγικό βουνό του Τόμας Μαν, Κάτω από το Ηφαίστειο του Μάλκολμ Λόουρυ, Μόμπυ Ντικ του Χέρμαν Μέλβιλ
Αγαπημένα σας διηγήματα.
Ενδεικτικά αναφέρω: Σταντάλ, Μπαλζάκ, Φλωμπέρ, Τσέχωφ, Ρέιμοντ Κάρβερ,Έλσα Μοράντε, τελευταία Μονρό. Και πολλών άλλων βέβαια. Από Έλληνες Παπαδιαμάντη και Βιζυηνό…
Αγαπημένος ή/και ζηλευτός λογοτεχνικός χαρακτήρας.
Μαντάμ ντε Μποβαρύ «δεν έψαχνε άντρες για να αγαπήσει, κυνηγούσε την χαμένη της ψυχή»( στίχος από ποίημά μου)
Αγαπημένο σας ελληνικό λογοτεχνικό περιοδικό, «ενεργό» ή μη; Κάποιες λέξεις για τον λόγο της προτίμησης;
Πολλά! Γενικά θαυμάζω όλους τους εκδότες των περιοδικών που συνεχίζουν την ηρωική τους προσπάθεια κόντρα στο πνεύμα των καιρών. Θα επέλεγα την Πάροδο αν και δεν είναι πια ενεργό περιοδικό, θα το επέλεγα ωστόσο για την ανιδιοτέλεια και ευσυνειδησία του εκδότη του, Κώστα Ριζάκη που παρόλο που ζει απομονωμένος στην Λαμία, έξω από κυκλώματα, συγκέντρωσε αξιόλογους λογοτέχνες από όλη την Ελλάδα και έκανε μερικά πολύ σημαντικά αφιερώματα ενώ φιλοξένησε στις σελίδες του και εξαιρετικές λογοτεχνικές μεταφράσεις και δοκίμια.
Τι διαβάζετε αυτό τον καιρό;
Ένα πολύ γοητευτικό και συγκλονιστικό βιβλίο το Αουστερλιτς του Ζέμπαλντ
Περί αδιακρισίας
Παρακολουθείτε σύγχρονο κινηματογράφο ή θέατρο; Σας γοήτευσε ή σας ενέπνευσε κάποιος σκηνοθέτης, ταινία, θεατρική σκηνή;
Είναι δύο μορφές τέχνης που θεωρώ απόλυτα συνυφασμένες με την ποίηση, νομίζω ότι και η ποίηση μου περιέχει στοιχεία κινηματογραφικά και θεατρικά. Παρακολουθώ πολύ λοιπόν και κινηματογράφο και θέατρο χωρίς να μπορώ αυτή την στιγμή να διαλέξω μία συγκεκριμένη ταινία ή παράσταση.
Οι εμπειρίες σας από το διαδικτυώνεσθαι;
Πρέπει κανείς να έχει πάντα επίγνωση ότι είναι ένας φανταστικός κόσμος σκιών, ότι μπορεί να ενημερωθεί και να επικοινωνήσει, ότι μπορεί να οργανώσει μία πορεία ή μία διαδήλωση, αλλά στα σοβαρά θέματα του έρωτα και του θανάτου δεν παύει να αποτελεί μία ανεπαρκή εικονική πραγματικότητα με πολλές παγίδες και ψευδαισθήσεις.
Αν κάποιος σας χάριζε την αιώνια νιότη με αντίτιμο την απώλεια της συγγραφικής ή αναγνωστικής σας ιδιότητας, θα δεχόσασταν τη συναλλαγή;
Θα έβρισκα πολύ πληκτικό να ήμουν αιώνια νέα, περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο στάδιο κάθε φορά, επομένως δεν είναι δέλεαρ η αιώνια νιότη για μένα. Όμως θα πρότεινα μία άλλη συναλλαγή. Απώλεια συγγραφικής ή αναγνωστικής ιδιότητας με αντίτιμο μία πιο έντονη και πλούσια ζωή, όπου ποίημα να είναι η καθημερινότητά μας, αυτήν να ξεφυλλίζουμε και να διαβάζουμε διαρκώς.
Κάποια ερώτηση που θα θέλατε να σας κάνουμε μα σας απογοητεύσαμε; Απαντήστε την!
Δεν με απογοητεύσατε καθόλου. Ελπίζω αυτό να είναι αμφίδρομο. Ευχαριστώ πολύ!
Ιστολόγιο της συγγραφέως: εδώ. Φωτ. της συγγραφέως: Ειρήνη Ρυσάκη.
Να αντιληφθεί τους τρόπους με τους οποίους διαμορφώνεται ο ερωτισμός και οι πρότυπες συμπεριφορές του· να δει ξεκάθαρα την σκοτεινή δίοδο που συνδέει τον ερωτισμό με την βία αλλά και το ενδεχόμενο της αδυναμίας της απόλαυσης της σάρκας εξαιτίας των αιωνόβιων απαγορεύσεων και καταπιέσεων. Να αποδεχτεί, ανεξάρτητα από την δική του θέση, την σεξουαλικότητα ως μια απόλυτη αλήθεια σε κάθε άνθρωπο· να αντιληφθεί το ανθρώπινο σώμα ως τόπο όπου δεν χωρεί ο ορθός λόγος και οι ηθικές επιταγές.
προϋπόθεση πλήρους ελευθερίας, που αγνοεί κάθε είδους κοινωνικό θεσμό και κάθε μορφή εξουσίας και καταναγκασμού, ως το ενδεχόμενο της ανυπακοής σε κάθε εκτός σώματος επιταγή.
Πανδοχείο 