Malcolm Bradbury, Eating people is wrong (1959)

Άραγε το σκίτσο στο εξώφυλλο (που θυμίζει τις γελοιογραφίες παλαιών ελληνικών περιοδικών) προσπαθεί να συναγωνιστεί την ελαφρότητα ή τον παραλογισμό του τίτλου; Ή η κωμική προκάλυψη είναι ό,τι ιδανικότερο για μια διόλου κωμική συνέχεια;