Μάρτιν Έιμις, Το καλοκαίρι του έρωτα, εκδ. Μεταίχμιο, 2011, μτφ. Μιχάλης Μακρόπουλος, σ. 72 [Martin Amis, The pregnant window, 2010].
Καθώς δρασκελίζεις τον μισό αιώνα, η σάρκα, αυτό το περιτύλιγμα του ατόμου, αρχίζει να εξασθενεί. Και ο κόσμος είναι γεμάτος λεπίδες και αιχμές. Για μια δυο χρονιές τα χέρια σου είναι τόσο σημαδεμένα και γρατσουνισμένα όσο το γόνατο ενός μαθητάκου. Ύστερα μαθαίνεις να προφυλάσσεσαι. Κι αυτό θα εξακολουθήσεις να κάνεις ωσότου, κοντά στο τέλος, εκτός από το να προφυλάσσεσαι, δεν κάνεις πια τίποτε άλλο. Και ενώ μαθαίνεις πώς να το κάνεις, ένα κλειδί είναι σαν καρφί, το σκέπασμα του γραμματοκιβωτίου είναι κρεατομηχανή κι ο ίδιος ο αέρας είναι γεμάτος λεπίδες κι αιχμές.
Πανδοχείο 
1 Σχόλιο to “Λογοτεχνείο, αρ. 133”