Η επανακυκλοφορία του περιοδικού Φαρφουλάς, βλαστού της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Αθηνών, σε τετραμηνιαία βάση και εφημερίδεια μορφή μετά από τριετή δημιουργική αγρανάπαυση υπήρξε ανέλπιστη έκπληξη. Σύμφωνα με τον Διαμαντή Καράβολα, έναν από τους ιδρυτές της Ομάδας (η οποία συνεργάζεται στενά με τις υπόλοιπες σουρεαλιστικές ομάδες ανά τον κόσμο) και εκδότη του Φαρφουλά (αλλά και του στενού συγγενή Κλήδονα), η φιλοσοφία των φερώνυμων εκδόσεων συνοψίζεται στην φράση του Θωμά Γκόρπα: «Η αλλαγή στην τέχνη και στη ζωή προέρχεται από τους λοξούς». Αυτοί οι λοξοί θα καταρτίσουν έναν εκδοτικό κατάλογο «της αθέατης πλευράς της ζωής και του ονείρου» αλλά και της «αντίθεσης σε κάθε κυρίαρχη νόρμα».Εδώ, όπως συμβαίνει και σε ένα ιδανικό φανζίν, τα πάντα μπορούν να συμβούν καθώς γυρνάς την επόμενη σελίδα, ποτέ δεν ξέρεις τι θέμα πραγματεύεται το επόμενο κείμενο, το θανατηφόρο χιούμορ διαδέχεται η συμπυκνωμένη γνώση, ενώ η πληθωρική ύλη λειτουργεί σαν θησαυροφυλάκιο παλαιών μαργαριταριών, εφόσον αναδημοσιεύονται αδιανόητα και σπαρταριστά κείμενα άλλων εποχών. Έχουμε συνεπώς εδώ ένα πλήρες λογοτεχνικό φανζίν; Φοβάμαι πως ο όρος είναι περιορισμένος, γιατί καλύπτει μεν την ψυχή ενός ενθουσιώδους περιεχομένου, όμως δεν θα έλεγα πως περιορίζεται σε συγκεκριμένο κοινό.
Τι κάνουν οι δημιουργοί ή συνεργάτες ενός τέτοιου έστω με ψυχή φανζίν εντύπου; Πρώτα ξεθάβουν δεκαπέντε ηχογραφημένες κασέτες που αποκαλύπτουν μια συνομιλία του 100χρονου λαϊκού στιχοπλόκου και τραγουδοποιού Σταύρου Καραμανιώλα με τον Αργύρη Μπακιρτζή: ο δεύτερος ζητάει όλα τα σκονάκια του 85ετούς στιχοπλοκικού βίου του μπαρμπα-Σταύρου. Άλλη φορά πηγαίνουν στο Πέραμα για ασπρόμαυρη φωτογράφηση και μαυρόασπρη διήγηση ή στο εξαρχειώτικο σπίτι ενός από τους τελευταίους εναπομείναντες ροκ εντ ρολλ συγγραφείς, του ακριβοθώρητου Πάνου Κουτρουμπούση, όπου συνομιλούν εν πλήρη χαλαρότητα, φεύγοντας με 9 ανέκδοτα σχέδιά του. Έπειτα επικεντρώνονται στις εγκεφαλικές διεγέρσεις των ερωτογόνων μας αισθημάτων: αφενός επιλέγοντας ερωτιάρικα ποιηματίδια από τα Τραγούδια της Βιλιτώς του Πιερ Λουίς κι αφετέρου συντάσσοντας ογκωδέστατο φάκελο περί Αυνανισμού στις αρχές του 20ού αιώνα, όπου μέσα από εκδόσεις, δραματικές επιστολές, διηγήσεις κ.λπ. αποκαλύπτονται οι τρικυμιώδεις αγωνίες όσων επιδίδοντο σε αυτή την πρόστυχη ενασχόληση.
Τέλος, διανθίζουν με σελίδες ποίησης, δοκιμίων, ιστοριών, παραμυθιών, πεζών, κριτικής, θρύλων τότε και μύθων σήμερα. σκαρώνουν μια τετρασέλιδη εφημερίδα (Η Ηχώ της Αεραλάνδης), με αδιανόητες μικρές αγγελίες μιας φαντασιακής χώρας. Ονειρεύομαι να ζήσω σε εκείνη τη χώρα: εκεί, σίγουρα ο Φαρφουλάς θα ήταν ημερήσιος τύπος και Τύπος. Αν δεν την βρείτε έξω, αναζητείστε την μέσα στις ομώνυμες εκδόσεις, Ζωοδόχου Πηγής 70, 106 81, Αθήνα, 210-6458814, farfoulas@gmail.com, http://www.farfoulas.gr/. Σύντομα βγαίνει το φθινοπωρινό τεύχος.
Στην φωτογραφία: Εκείνοι που τα ξεκίνησαν όλα: Baron, Queneau, Breton, Boiffard, de Chirico, Vitrac, Eluard, Soupault, Desnos, Aragon. // Naville, Simone Collinet-Breton, Morise, Marie-Louise Soupault (1924). Πηγή: http://www.ieeff.org/surrealism.htm
Πρώτη δημοσίευση: http://www.mic.gr/books.asp?id=15989
Πανδοχείο 