Pedro Almodovar, Αυτοσυνέντευξη 1984, από το: Πάττυ Χύμα κι άλλα κείμενα, εκδ. Βαβέλ – Σέλας, 1993, μτφ. Βιβή Φωτοπούλου, σ. 104 (Pedro Almodovar, Patty Diphusa y Otros Textos, 1991)
E: Πολλές φορές απορούμε με την ασταμάτητη δραστηριότητά σου.
Α: Ωθείται από την απελπισία… Εμένα η δουλειά δεν με χαλαρώνει, αντίθετα μάλιστα, μου ανοίγει τις πόρτες για νέες απογοητεύσεις. Αυτό δεν θα πει ότι δεν την απολαμβάνω. Απολαμβάνω πολύ αυτά που κάνω, αλλά δεν είμαι αυτάρεσκος. Όταν τελειώνω μια ταινία, ένα δίσκο ή μια παράσταση, νιώθω πολύ χειρότερα απ’ ό,τι πριν αρχίσω. Νοιώθω επιτακτική ανάγκη να πέσω με τα μούτρα σε κάποιο νέο σχέδιο. Είμαι ένας σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, γεμάτος ακατάστατες ιδέες, πολιτισμικά κενά και αντιφατικά συναισθήματα. Η συστολή, η ανασφάλεια κι η ανάγκη να μην κάθομαι με τα χέρια σταυρωμένα είναι επίσης στοιχεία αυτού του σταθμού.
Στον Σάκη Σερέφα
Πανδοχείο 
Πολυπράγμων και πάντα ανατρεπτικός ο Αλμοδοβάρ. Το συγκεκριμένο βιβλίο του είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου.
Χαίρομαι πολύ, καθώς δεν το βλέπω πια στα βιβλιοπωλεία ή σε βιβλιοθήκες φίλων και ελάχιστοι γνωρίζουν την κυκλοφορία τους. Θα θυμάστε βέβαια και το Φωτιά στα σωθικά, από τις ίδιες εκδόσεις, με μια ευρηματικη ιστορία. Αν ο Πέδρο συνέχιζε ως συγγραφέας, θα ήταν, πιστεύω, απολαυστικότερος. Ευχαριστώ πολύ.