Ένα τόσο τρικυμιώδες σχήμα με μια τόσο μεγαλεπήβολη μουσική δε μπορούσε παρά να έχει μια τόσο πομπώδη ονομασία… Βέβαια ο υποψιασμένος «σπιρίτσουαλ» ακροατής (και δε μπορώ να φανταστώ κάποιον φαν τους που να μην ένοιωσε και φανατικός) θα βρει κομμάτια που ήδη γνωρίζει και θα διακρίνει τι καλό και τι επικίνδυνο υπάρχει εδώ δει αλλά κι ο ανυποψίαστος κάτι θα αντιληφθεί από τίτλους όπως Medication, Gone Dope, Electric Mainline, Luminescence… Καταρχήν συμφωνούμε πως με την περίπτωση τούτων των υπνωτισμένων ζήσαμε μια απ’ τις απρόβλεπτες τροπές της ακροατικής μας καλοπέρασης; Εννοώ ότι ποτέ οι επίγονοι ενός πρωταρχικού σημαντικού σχήματος δεν είναι καλύτεροι από το πρωταρχικό σχήμα, κι όμως, οι Spiritualized, που αρχικά αντιμετωπίσαμε ως τη γήινη σωσίβια λέμβο του Pierce για να μην καταβαραθρωθεί στα απύθμενα πηγάδια του (και για τον φάει η μαρμάγκα), έφτασαν σε τόσο κορυφαίες στιγμές. Το ότι σήμερα πολλοί από εμάς εξακολουθούμε ν’ ακούμε περισσότερο τους Spiritualized απ’ τους Spacemen 3 αποτελεί την καλύτερή τους εκδίκηση για το ίδιο τους το παρελθόν.
Η συλλογή είναι αυτό που δηλώνει: εξαφανισμένα ή παράταιρα, σινγκλς, βήτα πλευρές EPS, φλέξι κλπ., και ξεκινάει από τα πρώτα βήματά τους, λίγο μετά το τελευταίο Spacemen LP, το Recurring και φτάνει ως το 1993. Αν δεν είστε προετοιμασμένοι για ενθύμηση της πρώτης τους μπάντας, σας προετοιμάζω. Θα τους βρείτε στο συναρπαστικό μεταίχμιο των δύο. Αν γίνουμε λίγο ψείρες, οι αλκυονίδες ημέρες των Spacemen αντικαθρεφτίζονται ολάκαιρες στο πρώτο Spiritualized δισκίο, οι δε εμβρυακές των Spiritualized στο δεύτερο. Έτσι ακούμε εδώ θα βρείτε όλα όσα μας γήτεψαν ή μας αποτρόπιασαν απ’ την αλλοπαρμένη τούτη μπάντα.
Δηλαδή: φαρμακευτικά γκόσπελ, κοσμικές συνταγές ψυχικής επιβίωσης, σπεκτορικές ηχουργίες και τα αλλεπάλληλα ηχητικά στρώματα, που αποτέλεσαν το πλέον εθιστικό στοιχείο στη νέα μουσική του Pierce. Όπως και στα τέσσερα ίσα κατά τη γνώμη μου LP τους οι γαλήνιες ενατενίσεις εναλλάσσονται με τις πειραματικές επαναληπτικές συμφωνίες τους, καλύπτοντας αμφότερες τα προσωπικότερα – δε – γίνεται στοιχήματα του J.P.. Αυτό το παιδί θεωρεί το κάθε τραγούδι ή στίχο σαν το μοναδικό τρόπο να ξορκίσει τους πόνους του. Κι όλα τούτα απαλλαγμένα από κάθε εμπορικό άγχος – είμαστε βλέπετε δέκα χρόνια πίσω.
Εσαεί απολαυστέα βρίσκονται εδώ η μεγαλύτερη γουωκερική ερμηνεία των τελευταίων χρόνων στο Anyway That You Want Me, οι προάγγελοι του μαγικού Ladies and Gentlemen we’ re floating in space στα Run και Luminescence, η υπερφίαλη ικανότητά τους για άψογες ροκιές στα Effervescent (Chimes) και Why Don’t You Smile Now?.
Από την άλλη, μεγαλόψυχα αγνοείστε άχρηστες βλακείες σαν το 1000 Bars και την μονότονη επαναλαμβανόμενη φράση τους. Ποια ήταν η συνέχεια σε τούτα εδώ τα κατά Jason ευαγγέλια; Μια Amazing Grace και το δεύτερο μέρος των Complete Works τους.
Πρώτη δημοσίευση: εδώ.
Πανδοχείο 