Κλαούντιο Μάγκρις, Δούναβης, εκδ. Πόλις, 2011, μτφ. Μπάμπης Λυκούδης, σ. 405 [Claudio Magris, Dunabio, 1986].
[Ο λόγος για την γιαγιά Άνκα] Στη ζωή της δεν υπάρχει το παράπονο, ο ολοφυρμός για τα βάσανα, ούτε για τον εαυτό της ούτε για τους άλλους. Δεν κλαίγεται ούτε γι’ αυτήν την ίδια ούτε για κανέναν, δεν της περνά απ’ τα νου να φοβηθεί το θάνατο ούτε να ταραχτεί για το θάνατο κάποιου άλλου, παρόλο που είναι έτοιμη να συντρέξει όποιον έχει ανάγκη για βοήθεια, αγνοώντας την κόπωση και την ίδια την ιδέα της θυσίας· στον δικό της κόσμο τα πράγματα, απλούστατα, συμβαίνουν.
Πανδοχείο 